ธาม....
เช้าวันต่อมา...
"ห้าวววว ตื่นมาก็หิวข้าวเลยวุ้ยทำไงดีว๊าาาา" ผมทำทีเป็นว่าหิวข้าวทั้งที่ยังไม่หิว พอยัยพะพายได้ยินแบบนั้นก็ลุกจากที่นอนทันที
"เดี๋ยวพายไปทำอาหารเช้าให้นะคะ แต่ตอนสายพายต้องไปเรียนคุณธามต้องกลับนะคะ"
"เออไม่ต้องไล่กูหรอกคิดว่าอยากอยู่ที่นี่นักหรือไงวะ"
"ถ้าอย่างนั้นพายไปทำอาหารก่อนนะคะ"
"อือ" และพอคล้อยหลังผมก็แอบค้นกระเป๋าแล้วก็เจอซองยาจริงๆ ที่ไม่รู้ว่ามันคือยาอะไรบ้างคือยามันเยอะจนไม่มีเวลามานั่งอ่านทีละซองผมก็เลยหยิบออกมาอย่างละเม็ดก่อนจะเก็บใส่กระเป๋ากางเกงเพื่อจะเอาไปตรวจดูว่ายาที่ยัยพะพายกินมันคือยาอะไรกันแน่ ก่อนจะเดินออกไปนั่งมองยัยพะพายทำอาหารเช้า
"เสร็จแล้วค่ะ พายมีของสดไม่มากทำได้แค่นี้คุณธามทานได้ใช่มั้ยคะ" ถ้วยข้าวต้มหมูสับเห็ดหอมแสนธรรมดาตรงหน้าทำให้ตอนแรกที่ไม่หิวแต่ตอนนี้โคตรจะหิว
"อือกูแดกได้หมดแล่ะกูไม่ใช่คนเรื่องมาก" พูดจบผมก็ตักข้าวต้มเข้
