มือหนาสีแทนที่กำลังเอื้อมไปคว้าแก้วใสใบสวยที่มีน้ำสีอำพันอยู่ด้านในชะงัก ดวงตาคมกริบหรี่แคบมองคนสนิทอย่างสงสัย
“เรื่องอะไรไรอัน”
“เรื่องตราประจำตระกูลของคุณชายครับ”
ยิ่งฟังไรอันพูด วินซ์ก็ยิ่งงง
“ฉันไม่เข้าใจ ตราประจำตระกูลของฉันทำไม”
“มีคนคิดจะขโมยมันครับ”
ไรอันพูดแล้วก็หยิบเทปม้วนเล็กๆ ส่งให้กับเจ้านายหนุ่ม วินซ์รับมาถือก่อนจะกดให้มันเล่น แล้วเสียงสนทนาระหว่างขวัญชีวากับอังเดรก็ดังขึ้น วินซ์อึ้งไปนานเลยทีเดียว ในขณะที่ไรอันเริ่มต้นพูดต่อ
“จากการสันนิษฐานของผม อังเดรต้องได้รับคำสั่งจากใครมาอย่างแน่นอน”
“ไอ้ระยำ! ฉันจะจัดการให้มันเข้าไปนอนในคุกอีกรอบ”
ดวงตาของวินซ์ลุกโชนไปด้วยเปลวไฟ มือหนาสีแทนกำเข้าหากันแน่น และก็พาลโกรธไปถึงคนเป็นลูกอย่างขวัญชีวาด้วย
“ฉันจะขยี้แม่ขวัญชีวาให้แหลกคามือ”
“อย่านะครับคุณชาย”
ไรอันรีบร้องห้าม แม้จะรู้ว่าวินซ์ไม่มีทางตบตีหรือทำร้ายเพศที่อ่อนแอกว่า
