ภายในห้องประชุมใหญ่นั้นเต็มไปด้วยบรรยากาศเยียบเย็นเมื่อ ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงตำแหน่งประธานกวาดสายตามองผู้เข้าร่วมการประชุมด้วยสายตาเย็นชา สืบเนื่องจากผลการรายงานที่ได้รับเมื่อครู่นี้
“มันเป็นไปได้ยังไง”
เดเมียนถามขณะกวาดตามองทุกคนในห้องประชุม ทำเอาคนที่ถูกมองรู้สึกราวกับจะสะบัดร้อนสะบัดหนาว
“ทำไมเราถึงไม่ได้โปรเจคต์สร้างโรงแรมแห่งใหม่ของเวอร์รีน”
คำถามเรียบง่ายแต่สร้างแรงกดดันให้กับผู้เข้าร่วมประชุมจนมิอาจประสานสายตากับนัยน์ตาสีเทาคมดุของนายใหญ่ได้ทำให้เดเมียนสิ้นความอดทน เขาตบโต๊ะตรงหน้าเสียงดังปังพร้อมตะคอกเสียงดังใส่ผู้คนที่เงียบกริบ
“บอกมา!”
“เอ่อ...”
ทุกคนในห้องสะดุ้งเฮือกกับพายุลูกใหญ่ที่กำลังพัดโหมกระหน่ำในเวลานี้ แล้วชายผู้ที่มีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องนี้โดยตรงจึงค่อยๆ ตอบคำถามขึ้น “เอ่อ...คือว่า”
หากเดเมียนไม่ได้มีความอดทนพอที่จะให้ฝ่ายนั้นรวบรวมคำพูดสวยหรูมาแก้ตัวกับคว
