เมื่อถึงที่หมาย ทันทีที่ก้าวลงจากรถยนต์คันหรูที่จอดเทียบกับบันไดหินอ่อนสีดำมันวับ พร้อมกับที่บริกรของโรงแรมวิ่งมาเปิดประตูให้อย่างรวดเร็วและนอบน้อมที่สุด ความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดในแง่ของการถูกปรนนิบัติอย่างที่เรียกว่า ‘ชนชั้นสูง’ หรืออีกนัยคือ ‘ผู้มีเงิน’ ก็ทำให้ตะวันวาดได้แต่สะท้อนใจกับความเหลื่อมล้ำระหว่างชนชั้น ที่ไม่ว่าที่ใดในโลกก็ล้วนแต่เป็นเช่นนี้
หากไม่ใช่เพราะตอนนี้หล่อนคือมิสซิสตะวันวาด...ภรรยาของมิสเตอร์ เดเมียน เพียร์สันแต่เป็นเพียงนางสาวตะวันวาด แม่บ้านทำความสะอาดของโรงแรม หล่อนจะได้รับการต้อนรับเฉกเช่นพระเจ้าเช่นนี้ไหมหนอ...
“เชิญครับคุณตะวัน”
อลันเข้ามาแตะปลายศอกหญิงสาวเบาๆแล้วเชื้อเชิญหล่อนด้วยทีท่าสุภาพและนอบน้อมยิ่งนัก ซึ่งตะวันวาดก็รู้ดีว่าบัดนี้หล่อนกำลังเป็นที่จับตามองของบรรดาแขกที่เข้ามาใช้บริการของโรงแรมและอดีตเพื่อนร่วมงานทั้งหลายที่มองมาด้วยความสนใจ นอกเหนือจา
