วันต่อมา
ภายในห้องทำงานของชาร์ล คอร์เนอร์ในขณะนี้สถานการณ์ไม่สู้ดีนัก เนื่องจากเจ้าของห้องกำลังเกรี้ยวกราดใส่ลูกน้องคนสนิทด้วยปัญหาหนักอกเรื่องใหม่ที่กำลังเผชิญหน้าโดยไม่รู้ตัว
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น...ทำไมหุ้นของฉันมันถึงตกกราวรูดแบบนี้!” ชาร์ลตะคอกใส่ปีเตอร์มือขวาคนสนิทของตนเองพลางตบโต๊ะเสียงดังปังใหญ่ ทำเอาคนที่แม้จะเห็นความโกรธเกรี้ยวของเจ้านายจนชินตาทว่าก็หาคุ้นเคยไม่สะดุ้งโหยงเหมือนกัน
“มะ...มันต้องผิดปกติแน่ๆ เลยครับ” ปีเตอร์ตอบเสียงรัว นั่นยิ่งทำให้เจ้านายของเขาอารมณ์เสีย
“ก็ใช่นะสิวะ!” ชาร์ลตะคอกอย่างหัวเสีย “พูดอะไรโง่ๆ!”
ชาร์ลตะคอกใส่หน้าอีกฝ่ายจนพูดไม่ออก
“ผะ...ผม...”
ขณะที่ปีเตอร์กำลังจะเอ่ยแก้ตัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น อินเตอร์คอมก็ส่งเสียงของลูกน้องซึ่งอยู่ภายนอกรายงานเข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน
“ท่านครับ...มีคนฝากของมาให้ครับ”
“ตรวจสอบแล้วหรือยัง” ชาร์ลถามอย่างหัวเสีย นึกเจ็
