ตะวันวาดพูดไม่ออก แต่ก็ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่อารอนบอกอยู่ดี...ตรงไหนกันที่บอกว่าอะไรคือสิ่งที่เดเมียนแต่งงานกับหล่อนนอกจากการเป็นคนไทยเหมือนน้องสาวของเขา
‘หนูคงไม่เข้าใจ ฉันคงอธิบายอะไรไม่ชัดเจนพอ’ อารอนยิ้มๆพลางพูดต่อไปว่า ‘เพราะการเป็นคนไทยของหนู ทำให้เดเมียนสนใจหนูกระมัง เพราะเดเมียนเขารักน้องสาวของเขามากพอดูเชียวล่ะ แถมหนูยังมีพื้นเพชีวิตคล้ายอรนลินสมัยก่อนเสียอีก ซึ่งเป็นความผิดของฉันเองที่ปล่อยให้ลูกลำบาก...เดเมียนคงสงสารหนู’
‘สงสารเหรอคะ?’
หล่อนทวนคำเสียงแผ่ว
‘แต่ก็ไม่แน่หรอกนะ ไม่มีใครเดาใจเขาออกหรอก หนูก็อย่าฟังคำพูด เพ้อเจ้อของคนแก่มากเลย’
‘ไม่หรอกค่ะท่าน หนูแค่แปลกใจเท่านั้นเอง’
อารอนเลิกคิ้วกับคำตอบของหญิงสาว หากชายสูงวัยไม่ได้ซักไซ้ต่อเพียงลอบมองหญิงสาวรุ่นลูกเงียบๆ ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องไปว่า ‘พรุ่งนี้ฉันขอเป็นคนพาหนูเดินเข้าไปในโบสถ์แล้วกันนะ’
‘คะ? ว่าอย่างไรนะคะ’
หญิงสา
