“โทรตามผมมีอะไรหรือเปล่า”
นาวาเอ่ยถามพ่อตัวเองที่โทรให้เขากลับบ้านทั้งที่ปกติไม่เคยยุ่งวุ่นวายกับเรื่องนี้
“ปีนี้แกอายุสามสิบเอ็ดแล้ว แกคิดว่าตัวเองจะแต่งงานตอนไหน”
พ่อนาวาไม่รอช้าเข้าเรื่องทันที
“ผมยังไม่มีความคิดนั้น”
นาวาตอบกลับตามที่คิด เพราะเขายังสนุกกับการใช้ชีวิตแบบนี้ ส่วนเรื่องครอบครัวก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาหวังเท่าไหร่ ถ้าเจอคนที่ใช่ก็ค่อยว่ากัน แต่ตอนนี้...น่าจะยังไม่เจอ
“แล้วแกจะคิดเมื่อไหร่ อายุสี่สิบหรือไง”
“บางคนเขาสร้างครอบครัวกันตอนอายุเจ็ดสิบยังมีเลย”
นาวาเอ่ยขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ
“ก็ช่างหัวคนอื่นไปสิ แต่แกต้องแต่งงานได้แล้ว”
แล้วคำสั่งเด็ดขาดก็ออกจากปากของพ่อเขาทันทีเมื่อรู้ว่าพูดยังไงลูกชายตนก็คงไม่ยอม
“ผมยังไม่อยากแต่ง”
นาวาปฏิเสธทันที ถึงแม้เขาจะแปลกใจไปบ้างที่อยู่ ๆ พ่อของเขามาวุ่นวายเรื่องส่วนตัวของเขาแบบนี้ แต่ยังไงเขาก็คงไม่แต่ง
“แต่ชาเมลกลับมาแล้ว แล้ว
