“แม้ว่าทุกอย่างที่แกมีจะต้องตกเป็นของไอ้วาอย่างนั้นเหรอ!”
“คุณ!”
คุณชลลดาที่ฟังมานานเรียกผู้เป็นสามีขึ้นทันทีหลังจากได้ยินสิ่งที่เขาพูดออกมา แค่ลำพังสามีแอบไปมีเมียน้อยและทำผู้หญิงท้องรุ่นไล่ ๆ กับลูกก็แย่พอแล้ว แต่นี่ยังมาบังคับลูกแล้วจะยกทุกอย่างของลูกให้กับลูกเมียน้อยนั่นอีก เธอทนไม่ได้หรอกนะ
“เรื่องนี้เราไว้ค่อยคุยกันนะคุณดา”
“เหตุผลที่คุณจะบังคับลูกฉันก็พอเข้าใจนะคะ แต่ถ้าคุณจะเอาทุกอย่างของลูกมาขู่แบบนี้ฉันไม่เห็นด้วย!”
“คุณดาผมขอคุยกับลูกก่อนนะ แล้วผมจะอธิบายให้คุณเข้าใจ”
“...” คุณชลลดามองสามีอย่างไม่พอใจทันที
“ส่วนเธอ ถ้าเธอรักและหวังดีกับนาวาจริงเธอคงไม่อยากให้เขาต้องมีแต่ตัวแล้วพาเขาไปลำบากกับตัวเองหรอกนะ”
แล้วคุณนิรากรก็หันไปพูดกับลูกพลับทันที
“หนู...ขอตัวกลับก่อนนะคะ”
สุดท้ายลูกพลับก็ฝืนตัวเองลุกจากเก้าอี้แล้วเอ่ยลาทุกคนก่อนจะรีบเดินออกไปทันที
“ลูกพลับ!”
นาวาที
