“ในเมื่อหนูพูดแบบนี้ เฮียก็คงต้องทำให้หนูจำได้แล้วล่ะ ว่าเฮียเป็นอะไรกับหนู”
หมับ! เมื่อพูดจบเขาก็ก้าวยาว ๆ อีกสองก้าวเข้าไปถึงตัวเธอทันที ก่อนจะออกแรงกอดรัดเธอชิดกับผนังห้องน้ำไว้
“เฮียวา! ปล่อยหนูนะ!”
“ดิ้นแบบนั้นแหละ เฮียชอบ”
นาวาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกระเส่า เพราะยิ่งร่างบางดิ้น หน้าอกที่บดเบียดอยู่กับตัวเขาก็ยิ่งสัมผัสกันมากขึ้น และมันก็ทำให้อะไร ๆ ของเขาที่เคยหลับตื่นขึ้นอย่างง่ายดาย
“กรี๊ด! เฮียปล่อยหนู!”
ลูกพลับกรี๊ดออกมาอย่างหงุดหงิด เธอรู้ความหมายของเขาดี แต่เธอก็ไม่อยากยืนนิ่ง ๆ ให้เขากอดเธอไว้แบบนี้เหมือนกัน
“อ่า! โคตรตื่นเต้นเลย”
ปกติร่างบางไม่ค่อยขัดขืนเขาเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ทั้งดิ้นขัดขืนในที่แคบ ทั้งแสงไฟสีส้มสลัว ๆ สำหรับเขาแล้วถือว่าเป็นการเปิดมิติใหม่เลยทีเดียว
พรึ่บ!
“เฮียวาอย่านะ!”
ลูกพลับรีบห้ามขึ้นทันทีเมื่อขาเรียวของเธอข้างหนึ่งถูกยกขึ้นไปเกี่ยวรัดกับเอวส
