เธอไม่เคยมีแม้กระทั่งแฟน แล้วจะมีสามีกับเขาได้อย่างไรกัน ทุกอย่างต้องเป็นเรื่องที่เข้าใจผิดแน่ ๆ
“มีสิ ผัวแกน่ะ ไอ้พายุไง จำผัวตัวเองไม่ได้เหรอ ? หรือมีหลายคนวะ ฮ่า ๆ” อีกฝ่ายว่าแล้วก็แสยะรอยยิ้มร้ายออกมา พลางเอ่ยต่อถึงเหตุผลทั้งหมดที่ทำให้หญิงสาวตรงหน้าต้องมาเผชิญกับชะตากรรมอย่างนี้ “ไอ้พายุมันคือศัตรูของฉัน ฉันจะทำทุกอย่างให้มันเจ็บปวดที่สุด จำไว้ !”
“หยะ อย่าบอกนะว่าคุณ... คุณสั่งฆ่าคุณปริมงั้นเหรอ !?” น้ำหนึ่งโพล่งถามออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเธอเริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวบางอย่างขึ้นได้บ้างแล้ว
อีกฝ่ายได้ฟังก็หัวเราะสะใจ ก่อนจะพยักหน้าตอบรับกลับมาว่า... “ใช่ ฉันสั่งให้ฆ่ามันเอง ฮ่า ๆ ! แต่ไม่ใช่แค่นังปริมนะที่ตาย ลูกพี่ลูกน้องแกก็ตายแล้วด้วย”
“อย่าบอกนะว่า...”
“ใช่ นังจินั่นถูกเก็บไปแล้วว่ะ ฮ่า ๆ” แทนที่พูดถึงคนตายแล้วจะเศร้า อีกฝ่ายกลับนั่งหัวเราะชอบใจมีความสุขแทนเสียอย่างนั้น ในขณะท
