โปรดเรียกฉันว่าแม่
ตอน เสียตัว
ร่างใหญ่ทับทาบบนเนื้อตัวที่นุ่มนิ่มขาวโพลน ใบหน้าหล่อคมของหนุ่มใหญ่จ่ออยู่บนหน้าเรียวเล็ก ลมหายใจร้อนผ่าวพ่นรดแก้ม ตาประสานตา
หัวใจดวงน้อยสั่นแรง สองมือยกยันหน้าอกแผ่นกว้างของหนุ่มรุ่นพ่อ รู้สึกมีอะไรแข็งๆถากถูตรงเนินหน่าว
"หนูนาสวยจัง" เสียงนายตำรวจกระแทกผมหน้าม้าปลิดปลิว ทำเอาหัวใจเด็กสาวพองโตขึ้นไปอีก
"สวยกว่าน้ำผึ้งไหมคะ" หนูนาเอ่ยปากสั่น ทำใจดีสู้เสือทั้งที่กำลังกล้าๆกลัวๆ
"สวยกว่า สวยกว่าแม่ของน้ำผึ้งอีก" นายตำรวจปากหวานจับใจ ยิ่งทำให้สาวน้อยคล้อยตาม ไม่รู้ตอนนี้ใครหลงกลใครกันแน่
"งั้นหรือคะ ฮิ ๆ" สาวน้อยยิ้มพลางหัวเราะชอบใจ หมับ! มือใหญ่จับแก้มบีบทำให้ริมฝีปากจู๋
จุ๊บ! ๆ ๆ หนุ่มใหญ่ประกบปากจูบ เม้มบดริมฝีปากชมพูอย่างทะนุถนอม
อือ! อ๊ะ! หนูนาร้องครางหงิงๆในลำคอ สองมือจิกอกพ่อเพื่อน เอวดิ้นส่ายเมื่อมีแท่งร้อนปักอัดปากร่องสาว
ปึ่ด! ๆ ๆ ลำโตสากหย
