“หูย ทะเยของคลื่น” ทันทีที่ลงจากรถ คลื่นก็วิ่งสำรวจบ้านพักตากอากาศริมทะเลที่ปราณบุรี แต่เมื่อเห็นทะเลกว้าง ก็พุ่งตัวไปหาทันที โอ๋กับบอดีการ์ดทั้งสามวิ่งตามอัตโนมัติ ด้วยกลัวว่าเจ้านายตัวน้อยจะหกล้ม และได้รับบาดเจ็บ
“คลื่นรอลุงด้วย” เชนกับกริชก็รีบวิ่งตามหลานชายไปด้วย
“สมกับชื่อ เด็กชายคลื่น รักสมุทร จริง ๆ เห็นทะเล มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที” ชลธีเอ็นดูหลานชายที่กระโดดโลดเต้นวิ่งไปหาท้องทะเล
“เกิดที่นี่ก็แบบนี้ล่ะครับ”
“คลื่นเกิดที่นี่เหรอคราม พรพาระรินมาคลอดคลื่นที่นี่หรือยังไง” ชลาลัยสงสัย
“คลื่นเกิดที่โคราชนะ”
“โอ๊ย~~” เสียงร้องเจ็บปวดของคราม สาเหตุมาจากมือบอบบางของระรินที่หยิกสีข้างของเขาเต็มแรง จากแววตากรุ้มกริ่มของสามี ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องคืนนั้น คืนที่เธอเป็นของเขาทั้งตัวและหัวใจ
“อ๋อ” ชลาลัย พรทิพา มองหน้ากันอย่างเข้าใจแล้วว่าทำไมครามถึงบอกว่าคลื่นเกิดที่นี่
“เ
