"จะแกล้งอะไรพี่อีกล่ะ"
"มึงไม่เขื่อเหรอ"
"แล้วมันน่าเชื่อตรงไหน เกลียดกันมาตั้งนานอยู่ดีๆ ก็มาบอกว่าชอบ ไปหลอกเด็กอนุบาลยังไม่เชื่อเลย"
"ก็ตอนนี้ไม่ได้เกลียดแล้ว แค่ว่าคำว่าชอบคำเดียวมันแม่งเข้าใจยากตรงไหน" ออสตินจ้องลึกเข้ามาในดวงตาคู่สวยของเจ้าขา เขาเห็นความวูบไหวในนั้นก่อนที่มันจะหายไปอย่างรวดเร็ว
"โอเค ถ้าตินชอบพี่จริงๆ พี่ก็ขอบคุณมาก แต่แล้วมันยังไงต่อ" คือเขาแค่ต้องการบอกเธอเฉยๆ อย่างนั้นเหรอ...
"กูชอบมึง มึงชอบกู ดีมานกับซัพพลายตรงกันเพราะฉะนั้นเรา..."
"เดี๋ยวนะ!"
"อะไร"
"พี่บอกตอนไหนว่าชอบติน?"
"มึงไม่ได้ชอบกูหรอกเหรอ" ออสตินอึ้งเพราะคิดมาตลอดว่าเจ้าขาก็น่ามีใจให้เหมือนกัน
"มะ...ไม่ พี่เห็นตินเป็นน้องชายมาตลอด" เสียงหวานเอ่ยตะกุกตะกัก
"แต่มึงให้กูเอา"
"นั่นมันเป็นเพราะตินบังคับพี่ไม่ใช่เหรอ" โอเคว่ามีหลายครั้งที่เธอเต็มใจและสมยอมก็จริง แต่จุดเริ่มต้นมันมาจากท
