“ผมจะไม่พูดพร่ำทำเพลงหรอกนะ ผมจะมาขออนุญาตคุณ เพราะคุณเป็นญาติผู้ใหญ่เพียงคนเดียวของอาราดา ผมจะขอหลานสาวคุณนะครับ”
“คุณเล็ก!!!” ทั้งคู่อุทานพร้อมกัน อาราดาหัวใจเต้นรัวไปหมด เมื่อเขาจับมือเธอขึ้นจับไว้แน่น ดวงตาคู่คมส่องประกายวิบวับ ก่อนจะหันกลับไปหาคนแก่ตรงหน้า ที่หัวใจจะวายเสียให้ได้
“ผมรักหลานสาวของคุณครับ แต่ตอนนี้ คงจะทำได้แค่เพียงจดทะเบียนสมรสเท่านั้น เรื่องพิธีคงมิอาจทำให้ได้...”
“เรื่องนี้” ชุลีพรปากคอสั่นไปหมด จ้องมองหนุ่มรุ่นลูกตรงหน้าด้วยสายตาทึ่งจัด “คุณคิดดีแล้วหรือ หลานสาวของฉัน เธอเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น เธอคงไม่สามารถเชิดหน้าชูตาให้คุณได้ และครอบครัวของคุณเองก็คงจะไม่อาจยอมรับได้”
ข้อนี้ อาราดาเองก็รู้ วิศรุตเองก็รู้ ทุกคนต่างก็รู้
“อย่าเป็นห่วงไปเลยครับ เพราะผมคิดดีแล้ว คิดมาตลอดชีวิตแล้วด้วย ผมไม่สามารถอยู่อย่างมีความสุขได้ ถ้าไม่มีหลานสาวของคุณอยู่ข้างๆ
