บทที่25 ‘ป่าอลเวงในคราบความอบอุ่น’

3492 คำ

Jenine part ตอนนี้พวกเราขับรถมาได้ครึ่งทางแล้ว ระหว่างทางก็ไม่มีอะไรมาก นอกจากกินแล้วก็นอน แล้วก็ตื่นมากิน แล้วก็นอนต่อ วนลูปไปเรื่อย ๆ เพราะฉันกับโมชิมีหน้าที่นั่งกินและนอนฟังเพลงสบายๆ อยู่ข้างหลังแค่นั้น แต่ก็จะมีบ้างที่ฉันกับโมชิยกกล้องมาถ่ายรูปสลับกัน ส่วนสองคนข้างหน้าคือพี่ดินกับพี่ครามพวกเขาสองคนก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลย ก็น่ะ พี่ดินมันเป็นคนที่นิ่งเงียบเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยิ่งพี่มันยังเข้าใจว่าฉันกับพี่ครามยังเป็นแฟนกันอยู่ด้วย เลยทำให้เขาเลือกนอนมากกว่าที่จะช่วยดูทางให้กับพี่คราม ไม่มีน้ำใจเอาซะเลย “พี่ครามกินขนมป่าว เดี๋ยวเจนแกะให้” ฉันบอกพี่ครามที่กำลังขับรถอยู่พร้อมกับหยิบขนมขึ้นมาแกะเตรียมยื่นไปให้พี่คราม แต่รู้อะไรมั๊ย อีพี่ดินที่ไม่รู้ว่าตื่นนอนตอนไหนหันมาหยิบขนมจากมือฉันเข้าปากตัวเองอย่างไม่มีมารยาท ก่อนจะขอถุงขนมจากฉันสีหน้านิ่ง “เอาถุงขนมมา เดี๋ยวพี่ป้อนให้มันเอง” เขากว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม