บทที่1 ‘การกลับมา’
3105 คำ
Janine part
ไลน์ Q_queen (4)
21.56 p.m.
J.nine: เฮลโล่ววววววววววมีใครอยู่ไหม~
Luna_lune: อยู่จ้า
Mochi: มีไร
K.N: ว่าไง
J.nine: กูให้ทายว่ากูอยู่ไหน
Mochi: มึงว่าง?
Luna_lune: น่าใช่
K.N: มึงอยู่ไหน
J.nine: อ่ะ มีแต่นังคุณนายคนเดียวที่อยากรู้
J.nine: กู อยู่
Mochi: ลีลา
Luna_lune: กูไม่อยากรู้ล่ะ
J.nine: ใจเย็นดิเพื่อน
K.N: มึงอ่ะรีบพูดสักที!!
Mochi: แม่มึงขึ้นแล้วอีเจน
J.nine: กูอยู่ไทยแลนด์~ กลับแล้วจ้าาา
Luna_lune: จริง?
Luna_lune: ไม่ล้อเล่นนะมึง
K.N: ถ้ามึงพิมพ์เล่นๆ กูจะเอาน้ำมันไปจุดไฟเผ่าบ้านมึงนะ
J.nine: จริง โครงการจบแล้ว กูกลับมาฝึกงานที่ไทยกับพวกมึง ดีใจป้ะ
Mochi: ปวดหัว
Luna_lune: ปวดหัวรอเลย
K.N: กูกุมขมับรอ
J.nine: อะไรว่ะ พูดให้เคลียร์หน่อยดิ กูงงนะ
Mochi: จะอะไรอีกกกกกกก
Mochi: มึงสร้างศัตรูกับใครก่อนไปห่ะ! นังตัวดี
Luna_lune: เจ้าเวรนายกรรมมึงโหดกูพูดเลยเจน
Mochi: มึงพิมพ์ให้ถูกก่อนลูน
J.nine: กูงง??แล้วคืออะไรกันง่ะ
K.N: ก่อนไปมึงสร้างเรื่องไว้เจน
J.nine: พี่ดิน?
K.N: อืม มึงเตรียมตัวเลยพี่มันคงรู้แล้ว
J.nine: รู้ว่า?
Luna_lune: รู้ว่ามึงกลับมาแล้วไง
J.nine: ได้ไง มีแค่พี่กูที่รู้
Luna_lune: กูไม่รู้
Mochi: แต่ตัวใครตัวมันนะอีเจนรายนี้กูขอบาย ไม่ขอออกรบกับมึง เพราะกิตติมศักดิ์เขาเดี๋ยวนี้นั่น กูไม่อยากจะพืด
Luna_lune: กูบายอีกคน
J.nine: ไรว่ะ แต่กูได้ข่าวว่ามีแฟนใหม่แล้วน่ะ ตัวเองมีใหม่แล้วแท้ ๆ ยังมาอะไรกับกูอีกงะ
K.N: เรื่องนี้มึงรู้ดีที่สุดว่าเพราะอะไรเจน
J.nine: ฟังกูน่ะ กูขอบายอย่ามายุ่งกับกู ต่างคนต่างอยู่เถอะ
Mochi: แต่นั้นแฟนเก่ามึงที่มึงทิ้งเขาไปไงเพื่อน
Luna_lune: และมึงไปไม่ลาเขา
K.N: กูรักมึงนะเจน แต่พี่ดิน...
Luna_lune: พวกกูขอบาย
Mochi: โหด เถื่อน ไม่มีใครเกินอะ กูพิมพ์อยู่กูยังขนลุกเลยอะมึง
J.nine: เพราะกูหรอ?
K.N: ก็น่าจะเพราะมึงอ่ะ แคร์มึงที่สุดแล้วป้ะ
Mochi: คบมึงตั้งแต่มึง18อ่ะเจน รักฉิบหาย แต่มึงทิ้งเขาไป
Luna_lune: แล้วเสือกไปเงียบ ๆ อีก
J.nine: เออ ๆ ช่างมันเถอะ กูจะพยายามหลบหลีกจากเขาให้ถึงที่สุดละกัน ป้องกันการปะทะ แต่ถ้ากูทนไม่ไหว กูก็ไฝว้น่ะ บอกก่อน
Mochi: ขอให้มึงชนะพี่เขาละกันนะเพื่อนรัก (Read 3)
หลังจากที่ฉันทักแชทเซอร์ไพรส์ในไลน์บอกเพื่อน ๆ ว่าฉันกลับมาถึงประเทศไทยแล้ว มันก็มีเรื่องบางอย่างที่เซอร์ไพรส์ฉันกลับมาจนทำให้ฉันยิ้มไม่ออกและเริ่มรู้สึกกังวลอยู่ไม่น้อย นั่นก็คือเรื่องของพี่ดินแฟนเก่าของฉัน
ใช่...ฉันเคยมีแฟนชื่อแผ่นดินแต่ตอนนี้เราเลิกกันไปแล้ว ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นฝ่ายทิ้งเขาไป แต่ฉันก็มีเหตุผลที่ทำแบบนั้นและตอนนี้ฉันก็เลือกที่จะไม่โฟกัสและเลือกที่จะทำเป็นไม่สนใจไปแล้ว เพราะฉะนั้น...ฉันก็ต้องไม่สนเรื่องของพี่ดินต่อไป ถึงแม้ว่านตอนนี้ฉันจะเริ่มรู้สึกประหม่ากับคำบอกเล่าพวกนั้นของเพื่อน ๆ ก็ตาม
ฉันรู้ดี...ว่าพี่ดินเป็นคนยังไงและฉันก็รู้ดีว่าเขาไม่เคยเกรงกลัวต่ออะไร
ติ้ง!
เสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้นเรียกสติของฉันที่นั่งเหม่อไปให้กลับมาสนใจที่โทรศัพท์ในมืออีกครั้ง หลังจากที่มีคนส่งข้อความมา
22.25 p.m.
Luna_lune : send photo
Luna_lune: เอาให้มึงหลอนเล่น ๆ นี่แค่ข้างหลังน่ะ วันนี้ฮีลงแข่งจ้า แซ่บมาก กูเห็นเขาลงเพจกัน พี่เขาหล่อมาก ชะนีตามกรี๊ดเต็มสนามอ่ะมึง แต่ไร้วี่แววแฟนใหม่นางมาเชียร์นะ ที่สำคัญชนะเหมือนเดิม
Luna_lune: คนมันเทพอ่ะเนอะมึง ตอนดริฟในสนามโครตเท่เป็นบ้าเลยอะ แล้วยิ่งตอนถอดหมวดออกสะบัดผมน่ะเมิ่งงงงง โซฮอต โซแฮนซั่ม! มากกก พูดแล้วมดลูกสั่น
Mochi: เยอะละมึงอีลูน เบาได้เบา
ฉันได้แต่นั่งจ้องโทรศัพท์ในมือที่ตอนนี้มีรูปภาพของผู้ชายที่ฉันไม่ได้เจอมานานอย่างพี่ดินเงียบ ๆ
ใช่...ฉันเลือกที่จะไม่ตอบข้อความของลูน่า ฉันเลือกที่จะเงียบแล้วนั่งจ้องรูปภาพแผ่นหลังของพี่ดินแทน มันเป็นอย่างที่ลูน่าว่านั้นแหละ...เขาเท่เสมอเวลาที่ได้ลงสนาม
2นาทีผ่านไป...
พอมองรูปพี่ดินจนพอใจแล้วฉันก็กะพริบตาไล่น้ำตาที่ไม่รู้มาจากไหนออกไปก่อน ก่อนจะกดเข้าไปในไลน์ของพี่เจคเพื่อจะถามบางอย่างกับพี่เจค
JK
22.40 p.m.
J.nine: พี่เจค
JK: ครับน้อง
J.nine: เพื่อนพี่อ่ะ
JK: ไอ้ดิน?
J.nine : อืม เขารู้ยังว่าน้องกลับมาแล้ว
JK: รู้แล้ว
J.nine: ห้ะ! ใครบอก!
หลังจากที่ได้เห็นข้อความว่ารู้แล้ว ฉันก็ลุกจากโซฟาทันทีพร้อมกับหัวใจที่เต้นรัวไม่หยุด
JK: พี่เองครับ
J.nine: พี่!!!! พี่บอกเขาทำไม
JK: พี่ไปเตือนมันว่าห้ามมายุ่งกับน้องเพราะรู้มันเป็นคนยังไง
J.nine: โถ่
JK: พี่เป็นพี่ชายที่ดีที่รักน้องใช่มั๊ย
J.nine: เปล่า พี่กำลังทำเจนเดือดร้อนพี่เจค
JK: น้อง พี่อยู่ตรงนี้ น้องจะกลัวอะไรมันเป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้วน้องไม่ผิดที่ทำแบบนั้น
J.nine: แต่เขา
JK: มันมีแฟนใหม่แล้วและพี่รู้ว่ามันรักเด็กมันไม่น้อย
J.nine: จริงหรอพี่เจค เขารักแฟนใหม่เขาจริงหรอ
JK: น้อง ทำไมถามแบบนั้น ยังรักมันอยู่เหรอ
J.nine: เปล่า น้องแค่อยากรู้เฉยๆ
JK: ไม่ต้องกังวล น้องใช้ชีวิตของน้องไปไม่ต้องสนใจมันพี่ดูอยู่ห่างๆ
J.nine: โอเค น้องไม่ได้กลัวเขา แต่...
JK: ช่างมัน
J.nine: ค่ะ รักพี่น่ะ
JK: รักเหมือนกันครับ จัดของเรียบร้อยแล้วหรอ
J.nine: ค่ะ กำลังจะนอน เหนื่อย ยังปรับตัวไม่ค่อยได้
JK: ครับ พักผ่อนเยอะๆ
พอพี่เจคมันปลอบใจฉันแบบนั้นแล้ว จากที่รู้สึกกังวลก็เริ่มดีขึ้นเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ดีขึ้นไปซะทีเดียวเพราะยังไงพี่ดินก็รู้แล้วว่าฉันกลับมาแล้ว
ฉันไม่ได้กลัวที่เขารู้ว่าฉันกลับมาแล้ว แต่ที่ฉันพยายามไม่อยากจะเจอพี่ดินก็เพราะฉันไม่อยากเจอ มันไม่ได้ซับซ้อนหรือเข้าใจยากอะไรเลย ความรู้สึกตอนนี้มันมีแค่นั้นจริง ๆ
P.DIN
23.14 p.m.
JK: อย่าลืมที่กูบอก
P.DIN: หึ ต่อยกูขนาดนั้น ยังมีหน้ามาทักกูอีก
JK: มึงยั่วโมโหกูก่อน เรื่องน้องกูมึงลืมๆ ไปเถอะมึงอยู่กับปัจจุบันไป แฟนมึงอ่ะดิน มึงควรรักเขา
P.DIN: จริงๆ แล้วกูกะว่าจะเป็นศัตรูกับมึงแล้วน่ะ เพราะมึงต่อยกูแต่กูเข้าใจได้ว่าเพราะอะไรแต่โทษว่ะไอ้เจคเรื่องนี้มันเป็นเรื่องของกูกับน้องมึง แฟนกูรึมึง...ไม่เกี่ยว
JK: ไอ้สัดเอ้ย! เอาดิ ถ้ามึงแตะต้องน้องกูแม้แต่ปลายเล็บ มึงกับกูแตกกัน
P.DIN: เอาดิเอาให้ยับไปเลยมันเรื่องของกูอ่ะเจคมึงควรอยู่เงียบ ๆ ไป
JK: แต่นั่นน้องกู!!
P.DIN: แต่นั่นก็แฟนกูเหมือนกัน!
JK: แฟนเก่าไอ้สัด แฟนเก่ามึงอย่าลืม ว่าน้องกูคือแฟนเก่ามึงและมึงก็มีแฟนใหม่ไปแล้วทั้งคน จะอะไรกับน้องกูอีกวะ
P.DIN: รำคาญว่ะ
JK: มึงแม่งกูไม่ปล่อยมึงจริงๆ น่ะดิน ถ้าน้องกูเป็นอะไรไปกูเอาเรื่องมึงแน่
P.DIN: กูก็ไม่ปล่อยน้องมึงเหมือนกัน
JK: ?
P.DIN: หึ แล้วเจอกันพี่เขย
JK: กับพ่องงมึงสิไอ้เวร!!
ติ้ง!
หลังจากที่คุยกับพี่เจคเสร็จไม่นาน ฉันก็นั่งดูทีวีระหว่างรอข้าวที่สั่งไปมาส่งพลาง ๆ แต่จู่ ๆ ก็มีคนแอดไลน์เข้ามา เป็นชื่อที่ไม่คุ้นสักเท่าไหร่ คิ้วเรียงสวยของฉันก็เลยพร้อมขมวดเข้าหากันอย่างสงสัยทันที
ด้วยความอยากรู้ก็เลยกดเข้าไปดูรูปโปรไฟล์ซะเลย เท่านั้นแหละฉันแทบจะช็อกคาโทรศัพท์เดี๋ยวนั้น เพราะคนที่แอดไลน์เข้ามาคือพี่ดินยังไงละ!
แล้วเขาไปได้ไลน์ของฉันมาจากไหนกัน!
Q_queen (4)
23.30 p.m.
J.nine: เค้าทักมาหากู
J.nine: Send Photo
J.nine : ใคร ใคร ให้ไลน์กู!
Luna_lune: โน
Mochi: ไม่รู้
K.N: กูไม่ได้ให้
J.nine: แล้วได้มาจากไหนวะ
P.DIN : หึ เงียบเลยหรอวะ อ่านไม่ตอบ
P.DIN : หรือต้องไปยินดีต้อนรับถึงห้อง
ฉันเข้ามาถามเพื่อน ๆ ว่ามีใครได้ให้ไอดีไลน์ของฉันกับพี่ดินไหม แต่ก็จะบ้าตายกับข้อความที่แทรกขึ้นมาของพี่ดินที่ส่งมาหาฉันไม่หยุด
ให้ตายเถอะฉันจะบ้าตายแล้วนะ ทำไมเขาต้องขู่ว่าจะมาที่ห้องของฉันด้วย
J.nine: ให้ตายเถอะ กูอยากจะบ้าตายส่งมาอยู่ได้
Luna_lune: มึงก็บล็อกดิ
J.nine: เออจริงด้วย
P.DIN : ถ้าคิดจะบล็อก ชีวิตเธอจะยุ่งกว่านี้เจน
แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้กดบล็อกเลย พี่ดินก็ส่งข้อความมาเหมือนรู้ว่าฉันกำลังจะบล็อกแถมยังขู่ฉันอีกด้วย ฉันเลยต้องยกเลิกความตั้งใจนั้นไปแล้วส่งข้อความไปบ่นในไลน์กลุ่มแทน
J.nine: ไอ้บ้าเอ้ย พี่มันขู่กู
J.nine: Send photo
K.N: มึงอยู่ลำบากแล้วอีเจนเอ้ย
J.nine: ให้กำลังใจกูดีมาก เพื่อนรัก!
ฉันที่ไม่รู้จะทำยังไงดีก็เลยทักไปหาพี่เจคอีกครั้ง...
JK
23.36 p.m.
J.nine: พี่เจค
JK: คับ
J.nine: Send photo
J.nine: เขาทักมาหาน้องเขาได้ไลน์น้องได้ยังไง พี่ให้?
JK: ใจเย็น พี่ไม่ได้ให้ น้องไม่ต้องตอบมันเดี๋ยวพี่คุยเอง
J.nine: ค่ะ
พอพี่เจคบอกว่าจะจัดการให้ ฉันก็หยุดส่งข้อความทันที แล้วนั่งกำโทรศัพท์ในมือแทน รอเวลาที่พี่เจคทักกลับมาอีกครั้ง
P.DIN
23.45 p.m.
JK: มึงหยุด
JK: หยุดส่งข้อความหาน้องกู
P.DIN: หึ วิ่งแจ้นไปฟ้องมึงเลยหรอวะ แบบนี้ก็สนุกดิ
JK: ดิน มึงเป็นเหี้ยไรเนี่ย นั่นน้องกูไงไอ้เวรอย่าโรคจิตไอ้สัส
P.DIN: กูแค่คิดถึงน้องมึงเฉยๆ อย่าคิดมากดิเพื่อน
JK: ไอ้เวรเอ้ย กูปวดหัวกับมึงมากนะ
P.DIN: บอกน้องมึงให้ตอบแชทกู ถ้าไม่ตอบ กูบุก
JK: ไอ้เวรเอ้ย บุกพ่อมึงดิกูแจ้งน่ะไอ้สัด
P.DIN: เอาไหมล่ะกูบุกจริง จะคุยผ่านตัวหนังสือ หรือคุยซึ่งหน้า ให้น้องมึงเลือกเอาปกติกูไม่ใจดีแบบนี้น่ะเจค น้องมึงรู้จักกูดี
JK: กูไม่บอกอะไรทั้งนั้นแหละ และกูก็จะสั่งให้น้องกูบล็อกมึงด้วย
P.DIN: หึ กูละอย่างชอบเลยพวกชอบท้าทายกูเนี่ย
JK: ไอ้เวรเอ้ย มึงแม่ง!
J.nine
23.50 p.m.
JK: เจน บล็อกมัน ไม่ต้องสนใจคำพูดมัน เดี๋ยวคืนนี้พี่ไปนอนเป็นเพื่อนที่คอนโดน้อง
J.nine: ค่ะ
หลังจากที่พี่เจคหายไปสักพักก็กลับมาพร้อมข้อความสั่งให้ฉันบล็อกพี่ดิน ฉันเห็นว่าพี่ชายสั่งมาก็เลยทำตามอย่างไม่รีรอ แต่ก็แอบสงสัยอยู่ไม่น้อยที่มาบอกว่าจะมานอนเป็นเพื่อนฉันที่ห้อง ฉันไม่รู้ว่าพี่เจคไปคุยอะไรกับพี่ดินหรือเปล่าถึงได้กลับมาบอกฉันแบบนี้ แต่บอกเลยว่าฉันก็ยังไม่ค่อยสบายใจสักเท่าไหร่อยู่ดี
ใช่ ฉันรู้จักพี่ดินดีว่าถ้าใครคิดจะลองของกับเขาแล้ว เขากัดไม่ปล่อยแน่ ๆ
JK : บล็อกมันแล้วใช่ไหม น้องโอเคใช่ไหม
J.nine: บล็อกแล้วค่ะ น้องสบายมาก เจนไม่ได้เป็นอะไรแต่แค่ไม่อยากยุ่งด้วย
ถึงจะไม่สบายใจแค่ไหนแต่ฉันก็เลือกที่จะตอบพี่เจคไปแบบตรงข้ามกับความรู้สึกตอนนี้ เพราะฉันไม่อยากให้พี่ชายตัวเองรู้ว่าฉันกำลังกลัวและกำลังซีเรียสกับเรื่องนี้แค่ไหน
JK: ดีแล้ว ห่างๆ มันไว้
JK
00.05 a.m.
P.DIN: หึ กูสตาร์ทรถเลยไอ้สัส อยากเจอหน้าแฟนเก่าอย่างกูก็ไม่บอก
JK: มาดิ กูรอมึงอยู่
P.DIN: ได้ดิ กูนอนด้วย
JK: แดกตีนกูเหอะไอ้สัส เป็นมึงกูก็แจ้งได้น่ะดิน
P.DIN: ทั้งโรงพักก็ย่อมได้ เหล้าหน่อยมั๊ยเดี๋ยวกูซื้อเข้าไป
JK: ควาย!
Q_queen (4)
00.25 a.m.
Luna_lune: เจน เป็นไงบ้างวะมึง
J.nine: ไม่เหลือ
K.N: คือไรว่ะ
J.nine: พี่ดินอะดิบุกมาห้องกู
Mochi: เห้ย!! จริงดิมึงแล้วมึงยังอยู่ดีป้ะเนี้ย
J.nine: ยังครบ32พี่เจคมานอนห้องกู
K.N: โล่งอกไปที
J.nine: อือ แล้วพวกพี่มันก็แดกเหล้ากันอยู่ข้างนอกเนี่ย กูอยู่ในห้อง
Mochi: จริงป้ะเนี้ยยยย
Luna_lune: อย่างจ๊าบอ่ะพี่ดิน 55 ห้าวสุดแล้วคนนี้
K.N: กูขนลุก
J.nine: เออ แต่กูก็ขนลุกตอนได้ยินเสียงเขาเมื่อกี้นี้ ไม่ได้ยินตั้งสองปี เสียงทุ้มบาดใจกูเหมือนเดิมเลย เนี่ยพูดแล้วยังขนลุกเลย
ฉันพิมพ์ไปอย่างที่คิด...ใช่แล้ว ตอนนี้พี่ดินบุกมาที่ห้องของฉันและตอนนี้ก็นั่งอยู่ข้างนอกกับพี่เจค ส่วนฉันอยู่ในห้องนอนอีกที ไม่ได้ออกไปพบหรือพูดคุยกัน
ตอนที่ได้ยินเสียงพี่ดินครั้งแรกฉันแทบจะทำตัวไม่ถูก ไม่รู้สิมันรู้สึกชาไปทั้งตัวและมึนงงไปพร้อม ๆ กันแถมหัวใจก็ยังสั่นอีกด้วย มือไม้ก็เปียกชุ่มไปหมด ฉันไม่ได้คิดถึงเขานะ แต่ฉันก็อธิบายความรู้สึกตอนนี้ไม่ถูกเหมือนกัน มันสั่นไปหมด
Luna_lune: มึงคิดถึงเขาอีเจน กูดูออก
Mochi: เดี๋ยว ๆ นั่นแฟนเก่าน่ะอีลูน
Luna_lune: แฟนเก่านี่แหละตัวดีของความคิดถึงเลยอีชิ จำไว้!
Mochi: จ้าาาาา
Luna_lune: แล้วพวกพี่เขายังนั่งแดกเหล้ากันอยู่อีกหรอว่ะ
J.nine: อือ เสียงดังมากอยู่กันสองคน เหมือนอยู่กันเป็นสิบอ่ะ
Mochi: ไม่ใช่ว่ากำลังแทงกันตายอยู่น่ะมึง
J.nine: ไม่ใช่หรอก เสียงเหมือนคุยกัน แต่เป็นการแหกปากคุยอะมึง กูก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
K.N: แล้วใครซื้อเหล้ามาว่ะ ปกติห้องมึงไม่น่ามีน่ะ เพิ่งกลับมาด้วย
J.nine: ก็เขาอีกนั่นแหละบ้าบอมาก ชอบเหลือเกิ๊นกับความเมาเนี่ย ตับแข็งเมื่อไหร่กูจะหัวเราะให้
Luna_lune: เป็นห่วง *พิมพ์งี้จ๊ะเพื่อน
J.nine: หุบนิ้วมึงไปเลยลูน กูไม่ได้รู้สึกแบบนั้นสักหน่อย อย่าพยายาม
Luna_lune: 55555 เออๆ แต่กูว่าพี่เขากำลังกวนประสาทพวกมึงสองพี่น้องอยู่นะ มึงว่าม้ะ
J.nine: เออ กูก็รู้สึกแบบเดียวกับมึง เหมือนพี่ดินมันมากวนประสาทพี่เจคอ่ะ
Mochi: 5555 กูนึกภาพพี่มึงกับพี่ดินออกเลยอ่ะ
JK
01.29 a.m.
J.nine: พี่ เมื่อไหร่เขาจะกลับ
JK: เดี๋ยวอีกสักแป๊บมั้ง
J.nine:อืม แล้วพี่เมาป้ะเนี่ย เจนได้ยินเสียงเหมือนพี่ไม่ไหวเลย
JK: ก็นิดหนึ่ง กรึ่มๆ
J.nine: พี่ดื่ม?
JK: ครับ
J.nine: พี่อ่าาาา
JK: มันคะยั้นคะยอ พี่รำคาญ ไม่ต้องห่วงพี่หรอกเห็นไหมว่าพี่ยังพิมพ์ได้อยู่
J.nine: ตลอดอ่ะกับเหล้า ใจง่ายตลอดอย่าดื่มเยอะล่ะกันเป็นห่วง
JK: มันด้วยรึเปล่า
J.nine: พี่เมาแล้วนะพี่เจค
JK: อืมน่าจะอย่างงั้น
J.nine: เจนนอนก่อนน่ะ ง่วงแล้วอะ
JK: ครับ ล็อกห้องดี ๆ เพราะมันยังไม่กลับ
J.nine: ค่ะรีบดื่ม แล้วรีบถีบส่งเขากลับไปสักที เสียงดังโวยวายหนวกหู
JK: 55555 โหดเอาเรื่อง เคเดี๋ยวพี่จะรีบถีบมันออกจากห้องให้ครับ ฝันดีนะคะ
J.nine: ฝันดีค่ะ
หลังจากที่พิมพ์ส่งข้อความไปหาพี่เจคเพื่อสอบถามแขกไม่ได้รับเชิญอย่างพี่ดินว่ากลับไปแล้วหรือยัง คำตอบที่ได้ก็ทำเอาฉันหน้างอใส่โทรศัพท์อยู่ไม่น้อย
เพราะพี่ดินยังไม่กลับและไม่รู้ว่าจะกลับตอนไหนด้วย ฉันเลยสั่งพี่เจคว่าให้รีบ ๆ ถีบส่งพี่ดินออกไปจากห้องสักทีเถอะ เพราะเริ่มรำคาญเสียงที่คุยเสียงดังจนหนวกหูของพวกเขาแล้ว
คือใช้เสียงคุยกันปกติไม่ได้ไง ต้องขึ้นเสียงกันตลอดโดยเฉพาะพี่ชายฉัน ไม่รู้จะเสียงดังทำไม
Q_queen (4)
J.nine: กูนอนก่อนนะ ง่วงนอนแล้วเจอกันพรุ่งนี้
Mochi: เค
K.N: เค
Mochi: เค
- ผู้เขียน
