ติ้ง…
ร่างสูงก้าวออกจากลิฟต์เมื่อมาถึงชั้นเป้าหมาย สองเท้ากำลังเดินตรงไปยังห้องที่มีนาอาศัยอยู่ น้ำเสียงสั่นเครือบวกกับคำพูดน่าสงสารของหญิงสาวก่อนหน้านี้เร่งฝีเท้าทั้งสองให้เร็วขึ้นอัตโนมัติ
แอดดด
วิคเตอร์เปิดประตูห้องเข้าไป ภายในเต็มไปด้วยความมืด มีเพียงแสงไฟที่สะท้อนจากหน้าต่างกระจกใสเข้ามาพอให้มองเห็นทางเดินอย่างสลัว
เขาเอื้อมมือไปเปิดสวิตช์ไฟจนทั้งห้องสว่างชัดเจน ก่อนจะเดินตรงไปยังห้องนอนของมีนา ทันทีที่เปิดเข้ามา สิ่งแรกที่สัมผัสได้เลยก็คือ ความมืดสลัว เขาเปิดไฟจนทั้งห้องนอนสี่เหลี่ยมสว่าง
มองมีนาที่นั่งกอดตัวเองอยู่มุมหนึ่งของห้องนอน เนื้อตัวสั่นเทาราวกับกำลังร้องไห้ เธอไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองเขาสักนิด เขาย่อตัวนั่งลงเสมอเธอ เอื้อมมือไปแตะแขนเรียวเล็กเบาๆ
“…” มีนาเงยหน้าขึ้นมอง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยคราบน้ำตา แววตาที่เคยมองเขาก่อนหน้านี้ไม่เหมือนเดิม มันฉายความกลัวออกมาอย
