หลายวันต่อมา เธอเดินเข้าไปในออฟฟิศในช่วงเก้าโมงเช้าพร้อมกับแก้วกาแฟร้านโปรดในมือ สายตาคนรอบข้างที่มองมามันทำให้เธอรู้สึกประหม่า เพราะดูเหมือนวันนี้ทุกคนจะสนใจเธอมากเป็นพิเศษราวกับไปทำอะไรผิดมา พยายามไม่เก็บมาใส่ใจ ตวัดสองเท้าตรงไปยังโต๊ะทำงานของตัวเองทันที “มีน เห็นข่าวรึยัง” “ข่าวอะไรเหรอคะพี่น้อยหน่า” “มีนลองอ่านเอาเองแล้วกันนะ” เธอรับโทรศัพท์จากพี่น้อยหน่ามาเพื่ออ่านข่าว ‘แก๊งค้ามนุษย์รายใหญ่ได้กลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้ง หลังจากไม่มีการเคลื่อนไหวมานานหลายเดือน หญิงสาวที่ตกเป็นเหยื่อซึ่งหนีรอดมาได้ ได้ให้การกับตำรวจว่า ได้ถูกผู้ชายคนนึงขายฝันว่าจะพาไปทำงานรายได้ดีในต่างประเทศ แต่ทุกอย่างกลับพลิกผันไม่เป็นอย่างนั้น มารู้ทีหลังว่าโดนหลอกก็ตอนที่อยู่ต่างแดนแล้ว…’ เธออ่านข่าวนี้เงียบๆ พออ่านจบก็ยื่นโทรศัพท์คืนให้พี่น้อยหน่าทันที “ใช่แก๊งเดียวกับข่าวเมื่อหลายปีก่อนไหมคะ” “พี่คิดว่าใช่