(เป็นยังไงบ้างมีน พวกเราไม่ได้คุยกันนานเลย)
“สบายดีค่ะ คุณแม่ล่ะคะเป็นยังไงบ้าง”
(ช่วงนี้ต้องตามพ่อไปดูงานที่ต่างประเทศบ่อยๆ อาทิตย์หน้าก็จะได้บินอีกแล้ว)
“หาเวลาพักผ่อนด้วยนะคะ สุขภาพสำคัญที่สุด”
(จ้า มีนด้วยนะ ช่วงนี้เรียนหนักไหม เหนื่อยไหมลูก)
คำถามของแม่ทำให้เธอแทบอยากร้องไห้ ช่วงนี้เหนื่อยมากแต่ไม่สามารถบอกใครได้แม้กระทั่งวิคเตอร์ คิดว่าตัวเองเป็นคนเข้มแข็งมากพอ แต่หลังจากได้ยินแม่ถามแบบนั้น มันก็ทำให้รู้ทันทีว่าเธออ่อนแอมากแค่ไหน
“นิดหน่อยค่ะแม่”
(พรุ่งนี้มีนก็ต้องจดทะเบียนสมรสกับวิคเตอร์แล้ว แม่ขอโทษนะที่ทำอะไรไม่ได้เลย)
“ไม่เป็นไรค่ะ มีนเข้าใจ”
(คุยกับแม่ไม่จำเป็นต้องพยายามเข้มแข็งก็ได้ แม่รู้จักลูกสาวตัวเองดีว่าเป็นคนยังไง)
“…”
(แม่รู้ว่าที่ผ่านมามีนไม่เคยมีความสุข แม่ขอพรก่อนนอนทุกคืน ขอให้มีใครสักคนมาทำให้ลูกสาวของแม่มีความสุข และแม่ก็หวังว่าวิคเตอร์จะเป็นคนนั้นที่แม
