“ไม่กินด้วยกันเหรอคะ”
“ตามสบาย ฉันจะออกไปสูบบุหรี่” เขาวางสูทลงพนักของโซฟา ก่อนจะเดินออกไปข้างนอกของเพนท์เฮาส์เพื่อสูบบุหรี่ ปล่อยให้มีนานั่งกินข้าวอยู่คนเดียวข้างใน
ตอนแรกเธอบอกเขาจะออกมานั่งกินข้างนอกเพราะกลัวมีกลิ่นปลาร้าติด แต่วันนี้อากาศค่อนข้างร้อนอบอ้าว เขาเลยให้เธอนั่งกินข้างใน แม้ไม่เคยกินปลาร้ามาก่อนแต่ใช่ว่าจะไม่ชอบไปเลย ระหว่างสูบบุหรี่ สายตามองเข้าไปหามีนาที่กำลังนั่งกินส้มตำอย่างเอร็ดอร่อยคนเดียว
เวลามีนาโฟกัสของกินหรืออาหารอร่อย สัมผัสได้ทันทีว่าเธอกำลังมีความสุขกับสิ่งนั้นอยู่ มุมปากหยักผุดรอยยิ้มเล็กน้อยโดยอีกคนไม่สังเกตเห็น ยืนมองเธอกินเงียบๆ พลางอัดบุหรี่เข้าปากแล้วพ่นควันของมันออกมา
•••
ก๊อก ก๊อก
สายตาคมเข้มช้อนขึ้นมองมีนาที่ยืนใช้มือเคาะประตูซึ่งถูกเปิดเอาไว้ เพื่อบอกให้รับรู้ว่าเธอมาหา
“แม่บ้านทำความสะอาดเสร็จแล้วเหรอ”
“ค่ะ เพิ่งออกไปเมื่อกี้”
“เธอมีอะไร”
