อีกหนึ่งชั่วโมงเลิกงาน พวงชมพูดูเวลาบนหน้าจอคอมพิวเตอร์พลางเหล่เข้าไปในห้องทำงานของเจ้านาย ร่างบางหยัดกายลุกจากเก้าอี้ สูดเอาความมั่นใจเข้าเต็มปอดแล้วผลักประตูเข้าไปในห้องทำงานของผู้จัดการ
“ขออนุญาตค่ะ”
“จะกลับบ้านแล้วเหรอ” หัสวีร์เงยขึ้นมองหญิงสาวที่วันนี้นั่งอยู่หน้าห้องทั้งวัน ก็เลยพอทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้นบ้าง
“มีเรื่องจะคุยด้วยค่ะ”
โทนลุ่มลึกในน้ำเสียงและนัยน์ตาที่มั่นคงเป็นผลให้หัสวีร์ละมือจากการงานทั้งหมด หรือเธอกำลังจะพูดถึงอดีต จะยอมรับแล้วใช่ไหมว่าเคยรักกันมาก่อน
“ว่ามาสิครับ”
“ฉันจะลาออกค่ะ”
หัสวีร์คล้ายได้ยินเสียงฟ้าผ่าที่กลางกระหม่อม สันกรามที่ชัดอยู่แล้วนูนเด่นขึ้นจากฟันที่กัดกรอด ร่างสูงลุกจากที่นั่งแล้วไปยืนกอดอกจ้องเธอในระยะที่ห่างเพียงหนึ่งฟุต
“พูดใหม่ซิ”
“ฉันจะลาออกค่ะ แจ้ง HR เมื่อเช้าแล้ว อาจจะกะทันหันไปหน่อย แต่การลาออกมีผลในสามสิบวันค่ะ ส่วนเรื่องหาคนมาแทน
