17
พ่อจะไม่ทน
บ่ายวันนั้นลงเอยที่วิมพ์วิภาและหัสวีร์ได้ต้นไม้จากร้านสวนสร้อยฟ้าไปคนละสามสี่ต้น ต่างคนต่างอุดหนุนเพราะมีจุดประสงค์เชื่อมความสัมพันธ์ และกว่าจะออกจากร้านมาได้ก็เกี่ยงกันไปมาระหว่างผู้ขายกับลูกค้า
ภาวิตยืนยันหนักแน่นว่าต้นไม้เหล่านั้นให้ฟรีไม่คิดเงินสักบาท วิมพ์วิภาเกรงใจทั้งที่เพิ่งรู้จักพุดน้ำบุษย์แต่กลับได้รับน้ำใจจากครอบครัวเขาถึงเพียงนี้ ในขณะที่หัสวีร์ไม่อยากรับของฟรีจากคนที่ตนเกลียด ทว่าสุดท้ายก็ไม่อาจปฏิเสธให้ฝั่งนั้นเสียน้ำใจ
“ได้มาซะเยอะเลย จะเอาไปปลูกไหนล่ะเนี่ย โรงแรมนายดีมั้ย” วิมพ์วิภาเหลียวมองด้านหลังรถที่เต็มไปด้วยพันธุ์ไม้ดอกไม้ประดับ นางแบบสาวรอฟังการตอบโต้ของคู่สนทนา ทว่าหัสวีร์ไม่สนใจอะไรนอกจากการขับรถ
ใบหน้าหล่อเหลาดูคล้ายไม่สบอารมณ์อยู่ในที ซึ่งเป็นเช่นนี้ตั้งแต่อยู่ที่ร้านสวนสร้อยฟ้า วิมพ์วิภาปลีกตัวไปอยู่กับพุดน้ำบุศย์ก็จริง แต่นั่นไม่ได้หมายควา
