ภรรยาเพียงหนึ่งเดียว

สามคนพ่อแม่ลูก

22

สามคนพ่อแม่ลูก

สองแม่ลูกโบกมือลาลุงพุดที่ขับรถมาส่งตรงทางเข้าด้านหลังของรีสอร์ตแห่งใหม่ พวงชมพูตั้งใจลงตรงนี้แทนที่จะใช้ทางเข้าเดียวกับโรงแรมที่ทำงานอยู่ทุกวัน เธอไม่ประสงค์เจอหน้ากระถินซึ่งเข้างานกะดึกในช่วงเย็นนี้ อันที่จริงพวงชมพูไม่อยากเจอใครเลยมากกว่า

พวงชมพูจูงมือลูกสาวไปเช็กอินซึ่งพนักงานต้อนรับมีเพียงคนเดียวและเป็นผู้ชายที่เพิ่งเข้ามาใหม่ บรรยากาศรอบรีสอร์ตเงียบงัน ยิ่งช่วงโพล้เพล้ยิ่งวังเวง มองออกไปนอกกระจกบานใหญ่เห็นคนสวนหนึ่งคนและแม่บ้านอีกสองคนกำลังง่วนอยู่กับงานตรงบริเวณนั้น ส่วนห้องอาหารและบาร์ริมสระน้ำก็ยังไม่มีคนประจำ พวงชมพูนึกบ่นเจ้านายว่าเขาจะประเมินโรงแรมอะไรตอนนี้ รอให้เปิดบริการมีแขกเข้าพักแล้วค่อยมานอนทดสอบไม่ดีกว่าเหรอ เพราะจะได้สัมผัสบรรยากาศที่เป็นของจริง

“เงียบจังค่ะ” เจ้าหนูจอมเอ่ยกับมารดาที่กำลังสแกนคีย์การ์ดเปิดห้อง

“รีสอร์ตใหม่น่ะค่ะ เราเป็นแขกคนแรกเ