31
กลัวแล้วยั่วทำไม
“กล้าๆ หน่อยสิครับน้องชมพู ยั่วกันขนาดนี้แล้วจะทิ้งพี่กลางทางได้ยังไง ชมพูจูบพี่ กอดพี่ มองพี่ตาเยิ้มตั้งแต่เมื่อกี้ นี่ทนนิ่งเป็นฤๅษีจนเกือบสำเร็จ แต่สุดท้ายความอดกลั้นก็พังเพราะชมพูยั่วพี่เอง มานี่มา...”
หัสวีร์คว้าร่างบางเข้าสู่อ้อมกอด เธอเอาแต่ถอยหนีจนเกือบถึงประตูระเบียง มือระอุไอร้อนสัมผัสท่อนแขนเนียนลออ พวงชมพูสะท้านเฮือกพร้อมสะบัดตัวหนี หัสวีร์ตอบโต้ด้วยการเพิ่มแรงรัดและกดปลายจมูกบนแก้มเนียน
“ไม่เอาค่ะ ปล่อยฉันนะ”
“มองตาพี่สิ มันดูล้อเล่นเหรอ ก็รู้อยู่ว่าอยากได้เราแค่ไหน ชมพูแหย่มือเข้ามาในกองไฟเองนะ ถ้ากลัวแล้วยั่วทำไม ไม่แน่จริงแล้วจูบพี่ก่อนทำไม” เอ่ยข่มเสียงพร่าและตามมาด้วยประกบจูบแนบแน่น ขณะที่มือเลื่อนรูดซิปด้านข้างของชุดเดรสลายดอกเดซี่ หัสวีร์ผละจูบจ้องดวงตาหวาดหวั่นอย่างแสนรักแสนเอ็นดู คนใต้อาณัติต่อต้านแต่เป็นไปอย่างไร้เรี่ยวแรงคล้ายสมองเธอเองกำล
