ดวงตาหนักอึ้งปิดลงและซบกับเข่าที่ตั้งชันขึ้นมา เธอใจง่ายกับเขาอีกแล้ว ทำไมถึงยอมง่ายดายแบบนี้ จะมีใครในโลกที่น่าสมเพชเท่าเธออีกไหม?
พวงชมพูไม่สะอื้นไห้ไร้น้ำตาสักหยดบนผิวแก้ม สิ่งที่เกิดขึ้นล้วนเริ่มจากเธอเอง เป็นฝ่ายเปิดเกมยั่วความอดทนเขาก่อน เธอไม่อยากยอมรับว่ากิจกรรมเร่าร้อนที่เพิ่งผ่านไปมันเป็นความรู้สึกดีเสียส่วนใหญ่ แต่ในขณะเดียวก็อดเกลียดตัวเองไม่ได้
พวงชมพูถอนหายใจแล้วเริ่มต้นทำความสะอาดร่างกาย เปล่าประโยชน์จะเสียดายกับสิ่งที่ไม่อาจหวนกลับ เธอใช้เวลาในห้องน้ำไม่นานนักจากนั้นก็ออกไปเอาชุดนอนที่แขวนในตู้เสื้อผ้าแล้วกลับเข้าไปแต่งตัวในห้องน้ำ ทว่าไม่กี่นาทีผ่านไปพอออกมาอีกครั้ง เตียงคิงไซซ์ที่เคยว่างเปล่ากลับมีร่างสูงจองแล้วเรียบร้อย แถมยังแสร้งหลับทำอย่างกับเธอจะเชื่อลง กระนั้นพวงชมพูก็เหนื่อยเกินกว่าจะทำสงครามประสาท หากเธอไปนอนที่ห้องของเขารับรองล้านเปอร์เซ็นต์ว่าต้องตามไปแน่
พว
