"น้องพิงค์หลับแล้วเหรอ" เสียงเข้มถามขณะเดินเข้าไปหลังเก้าอี้ตัวใหญ่ในห้องทำงาน พิงใจเข้าสู่ห้วงนิทราพร้อมคนเป็นยาย ส่วนอิงดาวยังขะมักเขม้นกับการทำคอนเทนต์โฆษณาขายเสื้อผ้าออนไลน์
"ค่ะ" เสียงหวานตอบสั้นๆ ทว่าไม่ละสายตาออกจากหน้าจอ ทำท่าทางเหมือนอีกฝ่ายเป็นอากาศธาตุ ตรีศูลขบริมฝีปาก รู้ซึ้งถึงรสชาติการถูกหมางเมิน...
แม่ง โคตรน่าอึดอัด
"ดาวอยากกินนมร้อนหรือเปล่า เดี๋ยวพี่ไปอุ่นมาให้"
"พี่ตรีอยากได้อะไรคะ พูดกับดาวมาตรงๆ ดีกว่า ไม่ต้องอ้อมค้อม ทำแบบนี้ดาวไม่สบายใจ" อิงดาวมองชายหนุ่มด้วยสายตารู้เท่าทันว่าเขาทำดีหวังผล เหตุการณ์ที่ผ่านมาส่งผลกระทบต่อจิตใจและความรู้สึกของเธอพอสมควร ดังนั้นจึงรู้สึกไม่ยุติธรรมทันทีที่เขาทำตัวเนียนๆ ราวไม่เกิดอะไรขึ้น
"พี่แค่อยากดูแลดาว ไม่ได้เลยหรือไง" เสียงทุ้มตัดพ้ออ่อยๆ
"ตอนนี้เราอยู่ในสถานะพ่อและแม่ของลูก ไม่เกี่ยวข้องกันแล้ว พี่ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้กับดา
