บทที่14

1836 คำ

ร่างบอบบางหยิบเดรสบนพื้นมาสวมหลังเสร็จกิจรอบที่สามของค่ำคืนนี้ เหมือนฝันเหลือบมองชายหนุ่มข้างกาย ลมหายใจสม่ำเสมอบ่งบอกว่าอีกฝ่ายยังคงด่ำดิ่งอยู่ในห้วงนิทรา หล่อนถอนหายใจรอบที่ร้อย ความจริงไม่ได้เสน่หาผู้ชายคนนี้เท่าไร แต่รสชาติเซ็กซ์ที่ถูกใจ และความอบอุ่นที่เขามอบให้คนช่างเบื่อหน่ายถึงยอมอยู่กับหัสดินนานกว่าคู่นอนอื่นๆ หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพบว่ามีมิสคอลจากบิดาไม่ต่ำกว่าสิบสาย ปกติท่านไม่เคยโทร. ถี่จนสายแทบไหม้ขนาดนี้ เห็นทีคงมีเรื่องสำคัญให้ช่วยตัดสินใจ เมื่อแต่งกายเสร็จ คนตัวเล็กก็เดินออกไปนอกระเบียง หล่อนติดต่อกลับหาท่าน รอสายสักพักก็ได้ยินเสียงตอบ 'ฝันทำไมไม่รับสายพ่อเลย รู้หรือเปล่าพ่อมีเรื่องด่วนให้ฝันช่วยคิด' ปกติท่านไม่เคยร้องขออะไร ส่วนมากเราสองพ่อลูกพูดคุยกันแทบนับประโยคได้ เหมือนฝันขมวดคิ้วสงสัยเรื่องด่วนที่กล่าวอ้างคงกะทันหันจริงๆ 'ว่าไงคะพ่อ มีอะไรหรือเปล่า' 'เกื้อกุลบอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม