แหลกรัก

บทที่1

หลายปีก่อน…

“ใส่บาตรพระตอนเช้าเสร็จ ผูกข้อไม้ข้อมือก็พอ”

“แต่แม่ครับ…”

“หรือเธออยากเรียกร้องอะไร” สตรีผู้เคร่งขรึมจ้องใบหน้าสะอาดสะอ้านตาเขม็ง คุณหญิงภัสสรคว่ำปากเหมือนเกลียดชังลูกสะใภ้หมาด ๆ ตั้งแต่ชาติปางไหน แต่ถ้าพูดให้ถูกจะให้หล่อนยินดีปรีดาได้อย่างไร ในเมื่อลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนเดียวของตระกูลตัดสินใจแต่งงานกับหญิงสาวไร้สกุล

“ได้ค่ะดาวโอเค” อิงดาวน้อมรับท่าทางว่าง่าย สัมผัสอุ่นร้อนผ่านมือตรีศูลปกป้องตนเองไม่ทอดทิ้ง คำพูดเหน็บแนมจึงไร้ค่าไร้ความหมายไม่ต่างกับสายลม เวลานี้หญิงสาวยอมทำทุกทางเพื่อครองคู่กับชายที่รัก

“งั้นก็ตกลงตามนี้ ถ้าพอใจแต่งก็แต่ง ถ้าไม่ได้พอใจก็ไม่ต้องแต่ง เธอไม่ได้มีค่าให้ตาตรีง้องอนขนาดนั้น” คุณหญิงผู้ดีปิดจบไม่ต้องการสนทนาให้มากความ วันนี้ลดตัวมาเสวนาด้วยนั่นก็นับว่ามากพอ มือย่นตามวัยยกชาขึ้นจิบสบายอารมณ์ แต่ยังคงทิ้งสายตากดดันคนรักลูกชายไม่เลิก

“ถ้าแม่พอใจแล้วก็ตามนี้นะครับ จัดงานที่กรุงเทพฯ หนึ่งวัน หลังจากนั้นผมจะ ไปทำพิธีตามความเชื่อของพ่อแม่อิงดาว”

“เดี๋ยวนะ มันต้องยุ่งยากขนาดนั้นเลยเหรอตรี จัดที่นี่รอบเดียวก็พอมั้ง”

“ไม่ได้ครับแม่ ผมต้องให้เกียรติบ้านดาวเค้าด้วย”

“ยุ่งยาก น่ารำคาญ” เสียงขุ่นเคืองต่อว่า

“…”

“ถ้าเชื่อแม่…”

“แม่รักผมแค่ไหน พ่อแม่ดาวเค้าก็รักดาวไม่ต่างกันหรอกครับ” ตรีศูลยืนยันเสียงแข็ง เขาถอยครึ่งทางหมายความว่าท่านก็ควรถอยเช่นกัน ในฐานะคนเป็นแม่ภัสสรรักเขามากเท่าไร บุพการีอิงดาวย่อมมีเลือดเนื้อมีหัวใจไม่ต่าง ดังนั้นเข้าตามตรอกออกตามประตูจึงเป็นสิ่งที่สุภาพบุรุษพึงปฏิบัติหากปรารถนาเกี่ยวดองกับลูกสาวผู้อื่น

“เอาเถอะ ตรีอยากทำอะไรก็ทำ แต่แขกในงานวันนั้นจะมีแค่ตรี แม่ แล้วก็เด็กนี่เท่านั้น แม่ไม่ชอบความวุ่นวาย ส่วนพ่อเราคงไม่ต้องให้แม่บอกนะว่า ทำไมเขาถึงไม่มาร่วมงาน” คนอาบน้ำร้อนมาก่อนถอนหายใจยาว ตั้งแต่ลูกชายพาผู้หญิงคนนี้มาพบปะครั้งแรกภัสสรพลันเห็นเค้าอนาคตลางๆ รักต่างชนชั้นอย่างไรไม่มีทางสมหวัง เพียงแต่ท่านไม่คิดว่าจะลากยาวถึงบัดนี้

ดวงตาเรียบนิ่งยากจะอ่านออกมองตามแผ่นหลังกระทั่งทั้งสองพ้นอาณาเขตห้องนั่งเล่น สุดท้ายลูกชายนักการเมืองใหญ่ก็ผูกข้อไม้ข้อมือกับคนรักโดยมีพ่อแม่ฝั่งเจ้าสาวเป็นพยาน ไร้ซึ่งแขกเหรื่อเพื่อนฝูงมาร่วมงาน แม้กระทั่งทะเบียนสมรสสักใบก็ไม่มี…

ติ๊ง!

ความร้อนของอุณหภูมิในตู้อบถึงจุดเดือด มือนุ่มหยิบคุกกี้ถาดใหญ่ออกจากเตา กลิ่นหอมกรุ่นของช็อกโกแลตผสมคาราเมลอบอวลทั่วครัว ใบหน้าหวานผุดรอยยิ้มทันทีครั้นนึกถึงคนที่ชื่นชอบเมนูนี้ หลังส่งลูกสาวไปโรงเรียนเรียบร้อยอิงดาวรีบกลับมาทำกิจวัตรประจำเหมือนดั่งทุกที เธอชอบทำอาหาร ดูแลความสะอาดภายในบ้าน ส่วนช่วงบ่ายก่อนไปรับเจ้าตัวแสบก็ยังเหลือเวลาพอจะส่งของให้ลูกค้า

“ฮ้อม หอม น่ากินจังเลยค่ะคุณดาว” เสียงหวานชื่นชมพร้อมสูดกลิ่นหอมหวนเข้าปอด

“ป้าน้อยไปเอาจานแบ่งสิคะ ดาวทำไว้เยอะเลย” น้ำใจของหญิงสาวทำให้ใครหลายคนพากันรุมรัก นางนิดหน่อยที่ทีแรกเป็นสายสืบของคุณนายภัสสรบางครั้งยังแอบละเลยหน้าที่อยู่บ่อยๆ

มือนุ่มคีบขนมใส่จานใบจิ๋วสี่ห้าชิ้น จากนั้นจึงเอี้ยวกายไปหยิบโถแก้วผูกโบเพื่อนำไปแจกจ่ายเพื่อนบ้านข้างเคียง หมู่บ้านแห่งนี้ตั้งอยู่ย่านชานเมือง ล้อมรอบด้วยสวนสาธารณะขนาดย่อม ฉะนั้นตกเย็นผู้พักอาศัยมักพากันไปออกกำลังกายจนรู้จักมักจี่ถึงขั้นไปมาหาสู่

ปี๊น! ปี๊น!

เสียงแตรจากรถหรูส่งผลให้แม่บ้านร่างท้วมสะดุ้งโหยง นางชะโงกหน้า สอดส่องสายตาสังเกตผ่านกระจก พอเห็นรถคุณผู้ชายจึงรีบสาวเท้าไปกดรีโมตเลื่อนรั้วอย่างว่องไว

บุคลิกตรีศูลเรียบนิ่งเหมือนน้ำนิ่งไหลลึก แต่เขาเกลียดการรอคอยเป็นที่สุด ชีวิตชายหนุ่มส่วนมากจะดำเนินตามแบบแผน ไม่เคยออกนอกกรอบสักเสี้ยววินาที เห็นจะมีแต่เรื่องอิงดาวนี่แหละที่ทำเอาคนเจ้าระเบียบแตกแถวฝ่าฝืนคำสั่งบุพการีได้

ฟอด!

เจ้าพ่อหน้าหยกโอบเอวภรรยาทั้งยังเอี้ยวหน้าฉกฉวยความหอมหวานบนแก้มนุ่มเต็มรัก อิงดาวหัวเราะร่วนพลางตีแขนคนเจ้าเล่ห์ เพราะเห็นว่านางนิดหน่อยยืนอยู่ไม่ไกล สาวใช้เก่าแก่ยิ้มกริ่มจากนั้นก็หมุนกายเลี่ยงไปราวกับรู้งานว่าจากนี้สิ่งใดจะเกิดขึ้น

“พี่ตรี”

“คิดถึงดาว…” เสียงกระซิบแหบพร่าฟังดูเซ็กซี่อย่างน่าเหลือเชื่อ แววตาเขาร้อนแรงดุจเสือกำลังจ้องเขมือบเนื้อชิ้นหวาน มือแกร่งเลื่อนไปสัมผัสหน้าท้องแบนราบก่อนลากต่ำลงมาใต้สะดือให้พอซ่านสยิว ความหวั่นไหวเล่นงานจนสองขาแทบยืนไม่อยู่ คนตัวเล็กกัดริมฝีปากดิ้นเร่าขณะทิ้งกายแนบแผ่นหลังไปกับอกกว้าง

“ดาวก็คิดถึงพี่เหมือนกัน” ฤทธิ์ความปรารถนาส่งผลให้ตรีศูลรอคอยไม่ไหวต่อไป หลังเสียงหวานเอ่ยจบเขาก็อุ้มเมียท่าเจ้าสาวจ้ำอ้าวตรงดิ่งไปยังห้องนอนชั้นสอง ปลายเท้าดันประตูขณะริมฝีปากทั้งคู่ยังไม่ผละห่าง รสจูบเร่าร้อนแผดเผาริมฝีปากอิงดาวตั้งแต่หน้าบันไดจนกระทั่งบัดนี้

มือแข็งกระด้างวางเธอลงบนเตียง ดวงตาสุขุมอาบด้วยเสน่หายามจ้องมองร่างบอบบาง อิงดาวหน้าแดงก่ำหัวใจเต้นผิดจังหวะแต่ยังคงชันเข่าขึ้นไปโอบรัดลำคอแกร่ง

เธอแนบจูบทาบทับเรียวปากตรีศูล จากนั้นจึงขบเม้มตามความคุ้นเคยเพราะรู้ลึกว่าเขาชอบแบบใด

ภายนอกคุณชายคนนี้อาจดูวางมาด เย่อหยิ่ง จองหอง แต่รสนิยมบนเตียงเขาต่างจากภาพเหล่านั้นอย่างสิ้นเชิง ตรีศูลเร่าร้อนทั้งยังซุกซ่อนตัวตนอีกด้านที่ไม่มีใครล่วงรู้ หากได้ขึ้นเตียงกับผู้ชายคนนี้สังเวียนรักแต่ละทีย่อมจัดจ้านแล้วไม่ต่ำกว่าสามชั่วโมง นอกจากเป็นแม่ของลูกอิงดาวยังต้องปรนเปรอเขาให้อิ่มหนำเช่นกัน

มือเล็กเกี่ยวสายเดรสตัวสวยออกจากไหล่ ปลดเปลื้องอาภรณ์ภายนอกเผยนวลเนื้ออุ่นอ่อน

ส่วนชายหนุ่มทันทีที่เชิ้ตสีขาวหล่นบนพื้น ตรีศูลก็โน้มกายเข้ามาแนบชิดจนอิงดาวได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน ปลายนิ้วยาวลูบไล้ตามร่างงาม จากนั้นคนมากเล่ห์จึงเอี้ยวตัวไปหยิบถุงยางในลิ้นชักข้างหัวเตียง

“พี่รักดาวมากนะ”

“ดาวก็รักพี่ตรีเหมือนกัน…” น้ำเสียงสั่นสะท้านติดขัดก่อนริมฝีปากเยือกเย็นจะปล้นจูบ ช่วงชิงลมหายใจเธอภายในเสี้ยวนาที ความเสียวซ่านหลังจากนี้ทั้งคู่ต่างผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างไม่มีใครยอมใคร บทรักรุนแรงกินเวลาไปเกือบสองชั่วโมง

ทว่าหลังเสร็จสิ้นภารกิจพิศวาส คนที่อ่อนล้ากับการทำงานก็หลับปุ๋ย ปล่อยให้เธอตาค้างเติ่งอยู่ร่วมยี่สิบนาที…

กลิ่นน้ำหอมบนซอกคอ เสื้อเชิ้ตกอปรรอยเล็บข่วนเล็กๆ ตามท่อนแขนทำเอาอิงดาวแอบคิดไม่ตก เธออยากปลุกเขาขึ้นมาไถ่ถามให้รู้ความจริง แต่สภาพตรีศูลตอนนี้คงไม่พร้อมเจรจา

สุดท้ายคนตัวเล็กจึงซ่อนความสงสัยไว้เพียงลำพัง จัดการความขุ่นหมองเงียบ ๆ หลังเก็บซากอารยธรรมบนพื้นใส่ถังขยะ ถุงยางอนามัยในนั้นยิ่งตอกย้ำให้หวนนึกถึงเหตุการณ์ที่เขาพูดกับเธอเรื่องลูกเมื่อหลายเดือนก่อน

‘หลังจากนี้ดาวกินยาคุมได้ไหม’

‘ทำไมคะ พี่ตรีไม่อยากมีลูกกับดาวเหรอ’ สายตาตัดพ้อสะท้อนถึงอาการน้อยใจ แต่งงานกันมาหลายปีคนฉลาดอย่างตรีศูลต้องสังเกตเห็นแววตาเปล่งประกายตอนเธออยู่กับสาวน้อยพิงใจ

อิงดาวอยากมีลูกและสร้างครอบครัวกับคนรักถึงขนาดละทิ้งสิ่งที่ชื่นชอบ เพื่อสวมหัวโขนเป็นแม่และเป็นเมียที่สมบูรณ์ แต่อยู่ดีๆ เขากลับบอกให้เธอคุมกำเนิด ทั้งที่ก็รู้ว่าหลังคลอดพิงใจภาวะฮอร์โมนในร่างกายหญิงสาวก็แปรปรวนทำให้มีลูกยากกว่าเดิม

‘พี่ตรีตอบดาวได้ไหม หรือพี่ไม่รักดาวแล้ว’

‘มันไม่ใช่ไม่รักดาว แต่พี่ยังไม่พร้อม’

‘ไม่พร้อม…’ คำว่าไม่พร้อมบีบเคล้นความรู้สึกข้างในทรวงอก เข้าใจมาตลอดว่าเขาแต่งงานเพราะอยากสร้างครอบครัว ทว่าวันนี้อยู่ๆ ทุกอย่างกลับผันแปร หยาดน้ำตาร่วงหล่นขณะอิงดาวเบือนหน้าหนีชายผู้เป็นสามี

หัวไหล่ทั้งคู่สั่นคลอตามแรงสะอื้นเล่นเอาตรีศูลต้องฉุดรั้งคนรักมากอด แล้วลูบศีรษะเธอเบาๆ

‘ไม่ใช่พี่ไม่รักดาวนะ พี่อยากมีเจ้าตัวเล็กมาวิ่งเล่นในบ้านเราเยอะๆ เหมือนกัน แต่ตอนนี้ดาวเองก็เหนื่อย ส่วนพี่ก็ทำหน้าที่พ่อไม่ได้เต็มที่ พี่เลยคิดว่าถ้าเราคุมแล้วรอพี่พร้อม น่าจะเป็นทางออกที่ดีกว่า’

‘ถ้าพี่ตั้งใจแบบนั้นดาวก็พยายามจะเข้าใจค่ะ แต่ดาวบอกไว้ก่อนนะดาวขอไม่กินยาคุม เพราะเสี่ยงมีลูกยาก ดาวไม่อยากมีปัญหาทีหลัง หวังว่าพี่ตรีจะเข้าใจความรู้สึกดาว’

‘โอเค ถ้าดาวไม่คุมก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่คุมเอง’ สิ้นสุดข้อตกลงวันนั้นเวลาร่วมรักตรีศูลมักสวมถุงยางอนามัย ด้านอิงดาวแม้ทำทีเหมือนไม่เป็นไร ปั้นหน้าเข้าใจทุกอย่าง แต่ตะกอนความผิดหวังยังคงตกค้างอยู่ในใจ ไม่เคยเลือนหายแม้สักเสี้ยววินาที…