เดือนนาราหันไปอีกทาง ไม่มองไม่ตอบ ทำให้เดวิดต้องสูดลมหายใจเข้าลึก เขาไม่เคยต้องตื๊อผู้หญิงคนไหนเลย
“จะลงมาไหม” เขาถามเสียงดังขึ้น
“ฉันบอกแล้วไงว่าเชิญคุณตามสบาย”
“ได้ เมื่อเธอบอกว่าให้ฉันทำตามสบาย งั้นอย่ามาว่าฉันทีหลังนะ ถ้าฉันจะทำอะไร” พูดจบก็ปีนขึ้นมาจับข้อมือบางให้เอี้ยวตัวลงมา เดือนนาราไม่ทันระวังจึงตกไปอยู่ในอ้อมกอดคนตัวใหญ่ เธอไม่กล้าดิ้นแรงเพราะกลัวหล่นกระแทกพื้น สุดท้ายเขาก็อุ้มเธอลงจากรถสำเร็จ
“คนบ้าอำนาจ ฉันบอกไม่อยากไปยังไงล่ะ”
“อย่าเยอะได้ไหม นี่มันก็แปดโมงแล้ว ไม่หิวหรือไง เธอควรจะกินอะไรรองท้องบ้าง เที่ยงนู่นกว่าจะถึงพอร์ตแลนด์ ฉันจะขับรถรวดเดียวไม่จอดแวะไหนอีก ถ้าเธอไม่กินตอนนี้แล้วจะกินตอนไหน”
คำอธิบายของเขาทำให้เดือนนาราไม่สามารถโต้เถียงได้อีก เพราะเธอก็เริ่มรู้สึกหิวขึ้นมาเหมือนกัน พอเขาเดินนำไป เธอจึงเดินตาม เดวิดเข้าไปซื้ออาหารเวฟในซูเปอร์มาร์เก็ต ส่วนเธอเข้าไปซื
