รดิศสบตากับอดีตคนรักนิ่ง ความรู้สึกดำดิ่งราวกับกำลังมองกระจกที่สะท้อนเงาตัวเอง วันนั้นที่เอื้อมดาวขอเลิกรากัน เขาก็เคยพูดเคยอ้อนวอนหล่อนเช่นนี้
แต่คำตอบที่ได้... ทำให้ใจเขาเจ็บปวดเหมือนถูกแช่แข็งอยู่ในน้ำแข็งขั้วโลกที่ไม่มีวันละลาย
วันนี้เขาเหมือนกระจกที่กลับด้าน ความรู้สึกของเขาก็เหมือนกับเอื้อมดาวในวันนั้น ไม่ได้สับสนหรือไม่มีคำตอบ แต่เพราะเขาไม่อยากทำร้ายหล่อนต่างหาก ในวันนี้น้ำตาของเอื้อมดาวแทบไม่มีผลกับใจเขาเลย ต่อให้หล่อนจะร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือด เขาก็มีเพียงความเย็นชาที่มอบให้
คนเราทุกคนต่างก็เคยประสบพบรักที่ลึกซึ้งตราตรึงยากจะลืมสักครั้งในชีวิต จะเป็นรักแรก รักสุดท้าย รักที่ยาวนาน หรือรักเพียงแค่สบตาก็สุดแล้วแต่
เขาเองก็เช่นกัน...
เอื้อมดาวเป็นความรักที่เขากล่าวมาทั้งหมด เขารักหล่อนตั้งแต่แรกเห็น เป็นรักแรกที่ลึกซึ้งยาวนานและอาจเป็นรักสุดท้าย...
หากว่าเขาไม่เจอกับโมฬีเสียก
