อยากรู้นักว่าเจอไม้แข็งเข้าไป เธอยังจะเชิดหน้าชูคอทำเป็นหยิ่งต่อหน้าเขาได้อีกหรือไม่ ขี้คร้านจะนั่งตัวสั่นงันงกด้วยความหวาดกลัว คราวนี้โมฬีผู้จองหองจะรู้สำนึกและคุกเข่าอ้อนวอนต่อหน้าเขา เธอจะได้รู้ตัวเสียทีว่าเป็นแค่ลูกไก่อยู่ในกำมือเขา จะบีบก็ตาย จะคลายก็รอด
“อย่าให้ฉันต้องเปรียบเลยนะว่า หน้าคุณมันเหมือนกับสัตว์สี่ขาชนิดไหน”
หน้าตัวเมีย!
รัชชัยสีหน้าบิดเบี้ยวเกรี้ยวกราด ถึงโมฬีไม่พูด แต่ท่าทีรังเกียจและแววตาเหยียดหยามก็ชัดเจนยิ่งกว่าคำพูด แทบจะกัดฟันกรอด โมโหที่โมฬีอวดดีไม่ยอมก้มหัวให้เขาดังที่ต้องการ
ถ้าอย่างนั้นเขาก็จะทำให้เธอเห็นนรกของจริง!
“ในเมื่อคุณไม่สำนึก ก็อย่าหาว่าผมใจดำ!”
“ไม่ต้องพูดมากให้เสียเวลา โทร. แจ้งตำรวจเลยดีกว่า”
ปรียายิ้มเยาะอย่างเหนือกว่า สายตามองรดิศกับเมียด้วยความสาแก่ใจไม่ปิดบัง ถ้าเหยียบซ้ำได้คงไม่รีรอ แถมไม่พูดเปล่า ยังหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาเตรียมจะแจ้งความอ
