บทที่ 13 ล้ำเส้น4

852 คำ

รัชชัยโกรธจนแทบกระอัก เป็นอีกครั้งที่รัชชัยต้องเสียหน้าต่อหน้าอดีตแฟนสาวที่ไม่มีสิ่งใดเทียบเขาได้เลย แต่ถ้าไม่ทำวันนี้เขาคงต้องระเห็จไปนอนในคุกแทน เพราะรดิศยืนกรานหนักแน่นทางสายตาแล้วว่าเอาจริง พอมองไปที่ผู้เป็นแม่ก็ได้แต่ทำหน้าเจื่อนๆ ขณะที่คุณปู่ไม่มีทีท่าจะออกความเห็นหรือช่วยอะไรเขาเลย มันน่าน้อยใจจริงๆ ! “ขอโทษ” รัชชัยจำใจพูดส่งๆ ไป “มือแข็งไป” รัชชัยชะงักกึก ความเดือดดาลพลุ่งพล่านจนแทบจะระงับไม่ไหว สองมือกำหมัดแน่นจนเส้นเลือดโปน แต่สุดท้ายก็ต้องคลายออก ยกมือไหว้โมฬีตามที่อาหนุ่มสั่งการ “ขอโทษ” คราวนี้รัชชัยพุ่งตัวออกไปราวกับพายุหมุน หอบเอาความเกรี้ยวกราดคับแค้นใจจากไปด้วย เขาสั่งให้คนขับรถตู้ไปส่งตัวเองโดยไม่สนใจคนข้างหลัง แม้แต่ผู้เป็นแม่ก็ยังวิ่งตามไม่ทัน ได้แต่ยืนงงอยู่ในดงครอบครัวที่หล่อนแสนจะดูถูกอย่างเดียวดาย โมฬีลอบมองเสี้ยวหน้าคมคาย จมูกโด่งสันได้รูปน่าหลงใหล แล้วได้แต่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม