บทที่ 15 ผมแต่งงานแล้ว 2

987 คำ

ความมืดมนขุ่นมัวในยามค่ำคืนสลายกลายเป็นแสงสว่างอบอุ่นในยามเช้า ความหวามหวานของสองสามีภรรยาจากบนเตียงไปต่อที่ห้องน้ำจนร้อนฉ่า ลามมาบนโต๊ะอาหาร กระทั่งรดิศขับรถมาส่งภรรยาตรงสี่แยกก่อนถึงบริษัทเหมือนเคย ทั้งสองก็ยังกุมมือกันไม่ห่าง ทำราวกับไม่อยากจะแยกจากกันเลยสักวินาทีเดียว “ไม่อยากปล่อยเลย” รดิศยกมือนุ่มของภรรยาขึ้นจูบอย่างอ้อยอิ่ง ทำเอาโมฬีทั้งเขินทั้งขำ เขาใจตรงกันกับเธอเลย แต่ก็ต้องกลั้นใจปราม ขืนให้เขามัวแต่กอดจูบแทะโลมเธอไปเรื่อยอย่างนี้ ไม่แคล้วจะเกิดฉากเลิฟซีนฮอตฉ่าขึ้นในรถเอาได้ ซึ่งคงไม่ดีแน่... “ปล่อยเถอะค่ะ จะสายแล้ว เดี๋ยวโมโดนหักเงินเดือน” เธอยังไม่อยากให้คนนอกรู้เรื่องของเรา อยากแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกจากกัน รอจนเธอประสบความสำเร็จด้วยความสามารถของตัวเองแล้วเมื่อไร เธอจึงตั้งใจจะเปิดเผยให้ทุกคนรู้ว่าเธอคือภรรยาของบอสใหญ่ วันนั้นจะเป็นวันที่เธอยืนเคียงข้างรดิศได้อย่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม