รดิศฟังโมฬีประชดด้วยความอิจฉาแล้วหัวเราะร่วน เขาบีบจมูกเธอด้วยความเอ็นดู เธอลืมไปแล้วหรือไงว่าตัวเองเป็นเมียของเขา
เงินเขาก็เหมือนเงินเธอ...
ถ้าเขารวย... เธอก็รวยด้วย!
“ในเมื่อเธอรู้แล้วว่าฉันรวย ต่อไปก็หัดเอาใจผัวคนนี้ให้มากๆ นะ สมบัติทุกอย่างจะได้ไม่หนีไปไหน”
“ใครอยากจะได้เงินของคุณกัน ฉันมีมือมีเท้า ทำงานหาเงินเองได้” เธอปัดมือเขาออกแล้วย่นจมูกใส่
“จะทำงานทำไมให้เหนื่อย แค่เอาใจผัวนิดๆ หน่อยๆ ก็ได้นอนกอดเงินล้านแล้ว ไม่สนเหรอ”
“เงินล้าน!” โมฬีตาวาว ทีแรกก็ว่าจะทำหยิ่งสักหน่อย แต่กลิ่นหอมของเงินไม่เข้าใครออกใคร “อยากให้เอาใจยังไงคะคุณสามี”
ถึงจะตาโตหูผึ่งเพราะเงินล้าน แต่ใช่ว่าเธอจะจริงจังอะไรมากนัก ที่ถามก็เพราะรู้สึกดีที่เขาทำเพื่อเธอต่างหากละ เธอเองเลยอยากจะทำเพื่อเขาบ้าง ไม่ให้น้อยหน้ากัน
“ก็...”
นัยน์ตาพราวระยับมีเลศนัยและรอยยิ้มพราย แม้จะทำให้เธอเดาใจเขาไม่ถูก แต่รู้ว่าไม่
