“ไม่! ฉันให้ไปแล้ว เธอห้ามคืน และฉันไม่ต้องการให้เธอจ่ายค่าเครื่องมือถือพวกนี้ด้วย ฉันทำเพราะฉันรู้สึกผิดจริง”
แพรวาไม่อยากเชื่อว่าคำพูดค่อนข้างกระดากปากสำหรับคนเย่อหยิ่ง รักษาภาพลักษณ์มากกว่าสิ่งอื่นใดจะยอมพูดคำว่ารู้สึกผิดกับเธอเรื่องเมื่อวันก่อน เอาเป็นว่าเธอจะรับมือถือเครื่องใหม่ทดแทนเครื่องเก่าที่มันพัง ใช้งานไม่ได้ก็แล้วกัน
“หมดเรื่องแล้วใช่ไหมคะ แพรขอตัว อ้อ อย่าลืมเรื่องที่เราคุยกันอาทิตย์ก่อนนะคะ ที่พี่ฟิลิปกลับมาเพราะทบทวนตัวเองได้แล้วหรือเปล่าคะ”
“ก็น่าจะใช่”
เขาเป็นผู้ชายคาดเดาใจอะไรไม่ได้เลยจริงๆ แพรวาเหนื่อยจากการออกไปเที่ยวทั้งวันและเริ่มง่วงงุนหาวนอนเดินหลีกเก็บอุปกรณ์วาดรูป เลือกเดินผ่านสามีด้วยแววตาเย็นชา
“จะไปไหน?”
“อาบน้ำค่ะ พี่ฟิลิปรอหน่อยนะคะ แพรอาบแป๊บเดียว”
“ฉันทำงานเพิ่งเสร็จ เหนียวตัวอยู่พอดี อาบน้ำพร้อมกัน ดีซะอีกฉันจะได้ทักทายลูกของฉันด้วย”
เขาตีหน
