เป็นเวลาเกือบสองเดือนแล้วที่ตรัยคุณตามตื๊อพิมพ์พันดาวโดยมีกองหนุนทั้งครอบครัวตัวเองและบิดาของเธอ แต่หญิงสาวก็ยังคงไม่ยอมใจอ่อนนั่นยิ่งทำให้ตรัยคุณรู้สึกท้าทายมากขึ้นเรื่อยๆ
ในทุกเย็นเขาจะมานั่งคุยกับพิมพ์พันดาวที่ร้านและทานอาหารกับเธอ ส่วนบิดาของหญิงสาวก็ไปทานอาหารค่ำที่บ้านของเขาเพราะถ้ารอให้ถึงเวลาปิดร้านก็จะดึกจนเกินไป
“พิมพ์ช่วงปีใหม่พิมพ์จะปิดร้านไหม”
“ยังไม่รู้เลย ถ้าไม่ไปเที่ยวไหนก็คงไม่ปิด” ช่วงนี้อยู่ในช่วงสร้างฐานลูกค้าถ้าไม่จำเป็นพิมพ์พันดาวก็ไม่อยากจะปิด
“ตั้งแต่เปิดร้านมาพิมพ์ปิดแค่วันที่ต้องไปขึ้นเวรบ่ายที่โรงพยาบาลพิมพ์ไม่เหนื่อยเหรอ”
“เหนื่อยสิ แต่ลูกค้าไม่ได้มาตลอดพิมพ์ได้นั่งพักบ้าง ตรัยเบื่อไหมที่ต้องมานั่งอยู่แบบนี้ทุกวัน”
“ไม่เบื่อหรอก ผมอยากมานั่งให้กำลังใจพิมพ์” บางวันตรัยคุณก็มาตั้งแต่ร้านเปิดจนร้านปิด บางครั้งทำงานมาเหนื่อยๆ เขาก็จะอาบน้ำแล้วมานอนหลับรอที่โซฟ
