เมื่อเห็นพิมพ์พันดาวพยักหน้าตรัยคุณก็คว้าหญิงสาวเข้ามากอดแน่นด้วยความดีใจพิมพ์พันดาวพยายามดันตัวเขาออกเพราะกลัวว่าบิดาจะมาเห็นแต่ดูเหมือนว่าแรงของเธอนั้นไม่ทำให้เขาขยับออกเลยสักนิด
“ตรัยปล่อยก่อนหายใจไม่ออกแล้ว”
“ก็ผมดีใจ พิมพ์ตอบผมให้ชื่นใจอีกทีได้ไหมว่าพิมพ์ยอมคบกับผมแล้ว” เขาผละเธอออกแล้วจ้องหน้าอย่างรอคอยคำตอบ หัวใจของเขาเต้นแรงกว่าทุกครั้ง
“พิมพ์จะให้โอกาสก็ได้ แต่บอกไว้ก่อนว่าคบกับพิมพ์ห้ามโกหกเด็ดขาดไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่เพราะพิมพ์เกลียดคนโกหกที่สุด” หญิงสาวบอกถึงขอแม้ของตนเองเพราะการโกหกทำให้เธอเจ็บและเข็ดกับความรักมานาน
“แล้วถ้าผมโกหก”
“ถ้ารู้ว่าพิมพ์ไม่ชอบอะไรแล้วยังทำนั่นก็เท่ากับว่าตรัยเลือกที่จะทำให้ทุกอย่างมันพังเองแล้วจะมาโทษว่าพิมพ์ว่าใจร้ายไม่ได้ ตรัยรับเงื่อนไขนี้ได้ไหมล่ะ”
“ได้สิไม่เห็นจะยากอะไรเลย”
“ขอให้มันแน่เพราะถ้าจับได้ว่าโกหกก็จบ”
“ผมไม่มีทาง
