"เราจะใจร้ายกับครอบครัวลูกเกตเกินไปหรือเปล่าคะ"
พาขวัญถามสามีเมื่อกลับมาถึงบ้านแล้ว
หลังจากอาบน้ำเสร็จเธอก็ออกมายืนรับลมที่ระเบียง
"กฎข้อที่ 1 ห้ามใจอ่อนให้ศัตรูเด็ดขาดเข้าใจไหมครับ และอีกอย่างเขาทำตัวเองเอง"
ชรัณเดินมากอดภรรยาไว้
"เฮ้ออ...ชีวิตลูกเกตเป็นคุณหนูมาตลอดหลังจากนี้เธอคงลำบากน่าดู"
"เลิกคิดเรื่องคนอื่นได้แล้วครับ เขาจะเป็นยังไงก็เรื่องของเขาตอนนี้คุณสนใจแค่ผมกับลูกก็พอ"
ชรัณโอบกอดภรรยาจากด้านหลังเขาลูบหน้าท้องภรรยาเบาๆ
"ยังไงขวัญก็สนใจแค่คุณกับลูกอยู่แล้วค่ะ"
พาขวัญหันมากอดสามีไว้
ชรัณจูบขมับเธอเบาๆ
"ความสุขมันเป็นแบบนี้นี่เอง ขอบคุณนะครับที่เข้ามาเป็นความสุขให้ผม"
"คุณก็เป็นความสุขของขวัญเหมือนกันคะ ขวัญจะเป็นภรรยาที่ดีของคุณและเป็นแม่ที่ดีของลูก...ขวัญรักคุณ"
ชรัณก้มลงมาจูบภรรยาด้วยความรักที่มัน ล้นอยู่ในใจ
"สุดท้ายพวกเขาก็คลองรักกันอย่างมีความสุข"
( จบบริบูร
