หล่อนว่าเขา
“อุ๊ย... ทะลึ่งยังไงครับ... แค่ถามว่าชอบแท่งเล็กหรือแท่งใหญ่... ที่ผมหมายถึงก็คือเทียนไขนะครับ... หรือคุณดาคิดว่ามันเป็นอย่างอื่น”
ราเชนทร์อมยิ้ม หรี่ตามองหล่อน อดขำไม่ได้
“บ้า... ”
ดาริยาเขิน
“คำก็บ้าสองคำก็บ้า... ตกลงว่าจะเอาแท่งเล็กหรือแท่งใหญ่... แต่สำหรับคุณดูแล้วน่าจะชอบแท่งใหญ่ๆ นะครับ”
ราเชนทร์อยากแกล้ง
“อีตาบ้า... อย่ามาทะลึ่งลามก”
ดาริยาเขิน
“ผมหมายถึงเทียนแท่งใหญ่... จุดได้นานๆ อึด... ทน... เพราะดูท่าทางคงอีกนานกว่าไฟจะมา... ตกลงเอาแท่งใหญ่นะครับคุณดาคนสวย”
“ก็ได้... ”
หล่อนพยักหน้า ไม่อยากพูดอะไรมาก ราเชนทร์เดินไปหยิบเทียนไขสีเหลืองแท่งใหญ่ออกมาให้หล่อน
“ขอบคุณค่ะ”
หล่อนรับเทียนจากมือของเขา
“พูดเพราะก็เป็นด้วยแฮะ... เวลาพูดเพราะคุณน่ารักจัง... รู้ตัวหรือเปล่า”
ราเชนทร์จีบไม่อ้อม
“...”
ดาริยามองหน้าเขา
“โกรธอะไรผม... ผมขอโทษนะที่จูบคุณวันนั
