พยายามจะสานสัมพันธ์สวาท เขาทำให้หล่อนหวามไหวใจสั่น แอบนอนคิดถึงเขาทั้งคืน แต่วันรุ่งขึ้นกลับมีผู้หญิงมาหาราเชนทร์ถึงบ้าน “แต่ถ้าลุงเชนทร์จะมองแม่ดาก็ไม่เรื่องแปลกนะครับ... เพราะลุงเชนทร์เป็นผู้ชาย... แม่ดาก็เป็นผู้หญิง... แล้วก็ยังสวย” คำพูดของลูกชายทำเอาคนเป็นมารดาเผลอแสดงอาการเขินออกมาเล็กน้อย เอกดนัยพูดโดยไม่รู้ว่าผู้ใหญ่สองคนกำลังคิดอะไรกันอยู่ “บ้า... แม่ไม่ใช่สาวๆ แล้วนะ” “จริงๆ นะครับ... เพราะว่าลุงเนตรเจ้าของร้านขายของชำหน้าปากซอยยังคิดว่าแม่ดาเป็นพี่สาวผม” “อุ๊ย... บ้า... ขนาดนั้นเชียวหรือ” คำพูดของลูกชายทำให้ดาริยาต้องเหลือบมองเรือนร่างของตัวเองที่สะท้อนอยู่ในบานกระจกประตูห้องรับแขก ดาริยานั่งคุยกับลูกชายต่อมาอีกครู่ใหญ่ๆ จากนั้นก็มีเสียงเรียกเข้ามาที่โทรศัพท์มือถือของเอกดนัย ลูกชายคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดรับ พูดคุยกับต้นสายเพียงสองสามคำแล้วหันมาหามารดา “แม่ดาครับ...