ตอนที่ 47 “เรื่องราเชลน่ะช่างเถอะ พยศไปได้ไม่นานหรอก ยังไงก็ต้องแต่งอยู่ดีนั่นแหละ แต่ง ๆ กันไปก็รักกันไปเอง ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก” เสียงหัวเราะหยันดังขึ้นจากผู้เป็นบิดา ด้วยว่าเรื่องแบบนี้ตัวเขาเองมีประสบการณ์ดีทีเดียว เพราะตอนลักพาตัวลลิตาแม่ของราชาวดีมา เธอก็ไม่ได้รักเขา จนอยู่มาวันหนึ่งเธอก็ยังยอมรักเขาได้ง่าย ๆ เลย “เอาเป็นว่าจัดการเรื่องไอ้แพทริคให้มันเรียบร้อยดีกว่า ฉันสังหรณ์ใจนะว่าไอ้แพทริคนี่แหละจะนำพาความยุ่งยากมาให้พวกเรา จัดการให้มันเรียบร้อยก่อนวันหมั้นของราเชลอาทิตย์หน้านะ เพราะหลังงานหมั้นจะได้จัดการเรื่องสินค้าที่จะส่งไปญี่ปุ่นกันอย่างเต็มตัว จะได้ไม่ต้องมาห่วงหน้าพะวงหลังอะไรอีก ตราบใดที่เรื่องไอ้แพทริคมันยังไม่จบ ฉันก็ไม่มีทางสบายใจได้หรอก แล้วนี่สินค้าจะมาถึงเมื่อไหร่” “ประมาณสัปดาห์หน้าครับ” ด้วยคำสั่งที่เฉียบขาดจากนายแฟรงค์ไม่ให้ลูกสาวคนเดียวได้ก้าวเท้าออกจาก