หมับ!
“ตื่นแล้วทำไมไม่ปลูก ปล่อยให้เฮียควานหาเธอมากอดอยู่ตั้งนาน”
กองทัพเดินเข้าไปสวมกอดคุณนายจากด้านหลังแล้วบ่นเบาๆ ตรงซอกคอหอมกรุ่นของเธอ ในขณะที่เธอกำลังยุ่งอยู่กับการทำอาหารเช้าอยู่หน้าเตา
เช้านี้เธอตื่นเช้าก่อนคนตัวสูงก็เลยรีบลุกไปล้างหน้าหยิบเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีขาวของเขามาสวมไว้ แล้วรวบผมขึ้นลวกๆ ดิ่งตรงเข้าไปในห้องครัวอย่างรีบๆ รีบหยิบวัตถุดิบออกมาจากตู้เย็นแล้วรีบทำอาหารเช้าอย่างขะมักเขม้นจนทุกอย่างใกล้เสร็จหมดแล้วก็พอดีกับมีแขนแกร่งมาสวมกอดเธอจากด้านหลังสักก่อน
“ก็อยากให้นายพักผ่อน เห็นว่าเมื่อวานขับรถวันนี้ก็ต้องไปประชุมอีก” คุณนายว่าพลางกวนข้าวต้มในหม้อไปพลางๆ จนข้าวต้มได้ที่จึงปิดเตาแก๊สลงแล้วหมุนตัวไปหาคนตัวสูงที่ยังกอดเธอไม่ปล่อย
“ข้าวต้มเสร็จแล้ว จะทานเลยไหม” สองมือโอบรอบคอหนาไว้ แล้วมองด้วยสายตาอ่อนโยนอย่างละมุน... กองทัพที่กำลังมองใบหน้าพริ้มพรายของคุณนายจึงตอบกลับด้วย
