[ Khun nai part ]
วันต่อมา...
“จะจ้องฉันอีกนานไหม เปิดประตูรถสิ” ฉันหันไปสั่งคนหน้าดุข้างๆ ที่นั่งจ้องหน้าฉันเขม็งอย่างไม่พอใจ ฉันเห็นทำหน้าไม่สบอารมณ์แบบนี้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะจนมาถึงเช้านี้ก็ยังไม่เลิกทำหน้าขรึมถมึงทึงนี่อีก จะอะไรหนักหนากับอีแค่ฉันปฏิเสธข้อเสนอของเขาที่ให้บอกแม่ฉันว่าคบกับเขาอยู่
ใช่ หลังจากที่เขาออกมาจากห้องน้ำเมื่อคืนฉันก็คุยตกลงกับเขาใหม่ว่าจะบุ่มบ่ามทำตามอารมณ์แบบนั้นไม่ได้ คือเข้าใจฉันไหมว่าฉันไม่อยากโกหกแม่อะ เพราะฉันกับเขาเราก็ไม่ได้คบกันจริง ๆ ไง ถ้าเกิดแม่รู้ว่าเป็นเรื่องหลอกลวงฉันก็ซวยพอดี อีกอย่างตอนนี้แม่จับตามองฉันอยู่ ไม่งั้นไม่ส่งโจชัวร์ให้มาทักมาหาฉันหรอก
“ไอ้เวรนั้นเรียนอะไร” เขาหันมาถามฉัน หลังจากที่เบือนหน้าหนีไปก่อนหน้านี้
“วิศวะ” ฉันตอบเขาอย่างงงๆ ก็ไม่เข้าใจไงว่าอยู่ ๆ มาถามถึงโจชัวร์อีกทำไม
“วันนี้ห้ามเจอกับมันเด็ดขาด” ว้อท? ทำไมอะ มันก็อยู
