ผมถามไอ้แทนในขณะที่สายตายังจับจ้องไปที่คุณนาย ผมไม่อยากละสายตาจากร่างบางข้างหน้าเลยแม้แต่นิดเดียว ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร แต่วันนี้ทั้งวันหลังจากไปส่งเธอเรียนผมก็เอาแต่นึกถึงคำพูดที่เธอบอกว่าถ้าชอบก็ให้จีบ ตอนนั้นผมไม่ได้อึ้งจนสตั้นหรืออะไรแต่อย่างใด แต่...หัวใจผมแม่งเต้นแรงฉิบหาย ผมไม่ได้ตื่นเต้น ผมไม่ได้ดีใจ แต่หัวใจมันเต้นแรงของมันเอง ที่สำคัญผมไม่เคยรู้สึกใจเต้นแรงแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน พูดง่ายๆ เลยผมไม่เคยหวั่นไหวกับใคร แต่กับเธอ...มันมีบางอย่างที่อยู่เหนือการควบคุมของผม...
“เอ๋อ...นายถามผมเล่นๆ หรือจริงจังครับ” ไอ้แทนอึกอักถามผมน้ำเสียงไม่มั่นใจ ผมจึงหันไปมองหน้ามันแวบหนึ่ง ก่อนจะเบือนหน้ากลับมาอีกครั้ง แล้วมันเป็นอะไรคิดว่าผมถามเล่น ๆ เหรอว่ะ
“หึ...มึงคิดว่าสีหน้ากูตอนนี้ถามเล่น ๆ เหรอแทน”
“เปล่าครับนาย...ผมแค่แปลกใจ เพราะผมไม่เคยเห็นนายจริงจังกับใครจนตั้งคำถามนี้ขึ้
