[ Khun nai part ]
“ไปไหน...มาทานข้าวก่อน”
ฉันที่กำลังสาละวนอยู่กับการเช็กเสื้อผ้าหน้าผมและกำลังเดินไปทางประตูห้องเบรกเท้าแทบไม่ทันเมื่อได้ยินเสียงของกองทัพดังขึ้น คือฉันกำลังจะออกไปข้างนอกแล้วไง หมายถึงไปฝึกงานอะ เพราะวันนี้เป็นวันฝึกงานวันแรกของฉัน แต่ไม่สามารถที่จะไปตอนนี้ได้แล้วละ เพราะคนตัวสูงยืนจ้องให้ฉันเดินไปทานข้าวก่อน
“หื้ม~ อาหารเช้า...นายทำเองเหรอ” ฉันมองข้าวต้มกุ้งน่าทานมากตรงหน้าก่อนจะเอ่ยถามคนที่นั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะ
“อื้ม...ทำเอง”
จริงเหรอ ทำเองจริงอะ ฉันไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่ว่าเป็นฝีมือของเขา เพราะหน้าตามันดีเกินไปและดูอร่อยด้วย ผู้ชายอย่างเขาคงไม่น่าจะมีฝีมือขนาดนี้ถ้าฉันทานแล้วมันอร่อยเหมือนที่คิดไว้ นี่เข้าค่ายผู้ชายเพอร์เฟคเลยนะ หล่อ รวย ทำอาหารเก่ง ดูอบอุ๊นอบอุ่น ถ้าตัดบุคลิกแบดบอยเสือผู้หญิงออกไปอะนะ
“ลองทานดู...ฉันไม่ได้ทำนานแล้วไม่รู้จะอร่อยหรือเปล่า” เขาบอก
