บทที่24 ‘ความแตก’

2469 คำ

[ Khun nai part ] “มึงไม่ให้กูไปส่งจริงเหรอวะนาย” “อื้ม ไม่เป็นไรเดี๋ยวกูนั่งแท็กซี่กลับเอง” “แต่มึงไม่เคยนั่งแท็กซี่อะ จะรอดเหรอวะ กูไปส่งดีกว่า” ยัยลูนยืนกรานที่จะไปส่งฉันให้ได้หลังจากที่ยืนเถียงเรื่องจะไปส่งฉันที่คอนโดมาสักพัก คือตอนนี้มันเป็นเวลาหลังเลิกงานแล้ว และฉันที่ไม่ได้ขับรถมาเองเพราะเมื่อเช้ากองทัพมาส่งก็เลยไม่มีรถกลับ ลูน่ามันเลยอาสาจะไปส่งที่คอนโดให้ แต่คือฉันปฏิเสธมันไงเพราะไม่ได้อยากกลับคอนโด แต่กำลังจะไปหากองทัพที่บริษัทต่างหาก อีกอย่างฉันก็ตั้งใจไม่โทรให้หมอนั้นมารับด้วย “อีลูน มึงเห็นกูเป็นเด็กสามขวบเหรอวะ ตอนพวกมึงเมากูยังดูแลได้เลย แค่กูนั่งแท็กซี่กลับเองทำไมกูจะดูแลตัวเองไม่ได้วะ” ฉันบอกมันพร้อมปรายตาไปที่โมชิกับเจนีนด้วย ก็ตอนที่พวกมันเมากันอะ ฉันนี่แหละที่เป็นคนแบกพวกมันกลับอย่างปลอดภัยอะ ทีแบบนี้เพิ่งจะมาห่วงฉัน ตอนเมานี่คือทิ้งตัวทุกรายทำอย่างกับฉันเป็นหน่วย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม