บทที่29 ‘เมินเฉย’

2653 คำ

@คอนโดคุณนาย "หยุด ใครให้นายเข้ามา" ฉันดันหน้าอกของกองทัพให้ถอยออกไปยืนนอกประตู ใช่ ฉันไม่ต้องการให้เขาเข้ามาในห้องของฉันเพราะเขาทำฉันโมโหอีกรอบไง ก็หลังจากที่เราสองคนเปิดใจตอบโต้กันแบบใส่อารมณ์กัน หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ลากฉันจับยัดใส่รถของเขาแล้วบึ่งรถออกไปทันที โดยไม่สนใจโจชัวที่ยังอยู่ตรงนั้น แล้วประเด็นคือหมอนั้นจะกลับยังไงกระจกรถก็แตกร้าวขนาดนั้นจะมองทางยังไง ฉันก็เลยโมโหใส่เขาอีกรอบแต่ด้วยเพราะเป็นเรื่องโจชัวไง เขาก็เลยไม่พอใจฉันหาว่าฉันเป็นห่วงโจชัว สุดท้ายเราก็ทะเลาะกันจนเรื่องบานปลายและมาจบที่ฉันเป็นฝ่ายเงียบแทน "ทำไมฉันจะเข้าไปไม่ได้" ยังมีหน้ามาถามอีก ใส่อารมณ์กับฉันขนาดนั้น "ก็ฉันไม่อยากให้นายเข้าไง" ฉันว่าแค่นั้นก่อนจะผลักเขาออกไปให้พ้นประตูแล้วจัดการปิดใส่หน้าเขา ปัง! จากนั้นฉันก็เดินเข้าห้องนอนแล้วตรงไปที่ห้องน้ำทันที เพราะตอนนี้ฉันต้องการความสดชื่นให้กับร่างกายตัวเองมาก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม