“เฮ้ย! อย่าไปตบเขา”
เฮียตงตกใจจนขวัญบินเมื่อเห็นไลลาตบหน้าโดมินิก รีบลากตัวหญิงสาวออกมาห่างจากเชลยต้องห้าม ก่อนที่หญิงสาวจะระบายความแค้นเพิ่ม เขายังหาข้อแก้ตัวกับนายใหญ่ไม่ได้ ยังจะมามีคดีเพิ่มเพราะผู้หญิงคนนี้อีก
“ปล่อยนะเฮียตง ฉันจะฆ่ามัน มันทำให้พ่อแม่ฉันตาย ทำให้กันตาตาย มันต้องตายตกตามกันไป”
ไลลาสะบัดตัวออกแล้วคว้าปืนที่เอวเฮียตงมาถือไว้ หันปลายกระบอกปืนไปยังร่างของคนที่เธอเกลียด ดวงตาลุกวาบด้วยแรงแค้น
“ตายซะเถอะไอ้สารเลว แกสมควรตาย”
เปรี้ยง!!!
โอ๊ย !!!
เฮียตงเข้าปัดกระบอกปืนไว้ กระสุนจึงเฉียดต้นแขนของชายหนุ่มไปจนได้เลือด เจ้าของบ่อนสะบัดหลังมือตบหน้าไลลาจนล้มลงไปกองกับพื้น เธอส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงได้ขัดขวางไม่ให้เธอฆ่าโดมินิก
“นังหยำฉ่า หาเรื่องเดือดร้อนให้ฉันแล้วไหมล่ะ ถ้าแกยิงเขาตายคนที่จะตายเป็นรายต่อไปคือฉันเอง รู้ไหมว่าคุณโดมินิกเขาเป็นใคร
