"คุณธนาคะ ปรางอธิบายได้ปรางไม่ได้นัดกับเขา"
มะปรางบอกเขาหลังจากที่ทั้งคู่ขึ้นมา
นั้งบนรถแล้ว
ธนานั้งเงียบอยู่หลังพวงมาลัยรถ
"คุณไม่อยากมากับผม ผมไม่ว่าแต่คุณช่วยดูแลตัวเองดีๆหน่อยได้ไหม ถ้าผมมาไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้นคุณได้มันเป็น..."
ธนาพูดเสียงดังใส่เธอ มะปรางน้ำตาคลอเธอไม่เคยเห็นเขาโกรธแบบนี้มาก่อน
"ปะ..ปราง...ฮ่ะ.....ฮื้อออๆๆ..."
มะปรางร้องไห้ออกมา เธอทั้งกลัวทั้งตกใจทั้งน้อยใจและเสียใจความรู้สึกตีกันไปหมด
เสียงสะอื้นของเธอมันบาดลึกเข้าไปในใจเขาจากที่เขาโกรธกายเป็นโกรธเธอไม่ลงสะงั้น
เขาหันไปคว้าตัวเธอให้มานั้งบนตักเขา มะปรางก็ยอมแต่โดยดี
เขากอดเธอไว้มะปรางซบลงที่อกเขา เธอเองก็กอดเขาไว้แน่นเช่นกัน
"ปรางไม่ได้นัดกับเขาจริงๆนะคะ ปรางนัดกับรียาแต่...ฮึก..ฮื้ออ..รียาไม่มา"
พอพูดมาถึงตรงนี้เธอก็นึกถึงเพื่อน ว่าเพื่อนจะรู้ไหมว่าเธอเกือบถูกทำร้ายน้ำตาก็ยิ่งพรั่งพรูออกมา
"ผมแทบอยากจ
