ธนาจับมือเธอเดินมาที่รถเขาก่อนที่ตัวเองจะไปนั้งเบาะผู้โดยสารข้างคนขับ มะปรางเดินอ้อมมาประจำที่ตำแหน่งคนขับเอง
"ถ้าปรางทำรถคุณเป็นรอยอย่าหักเงินเดือนปรางนะคะ"
เธอบอกเขา เพราะถ้ารถเขาต้องซ้อมสีแค่นิดเดียวก็อาจจะเทียบเท่ากับเงินเดือนเธอทั้งเดือนเลยก็ว่าได้
"ผมเปลี่ยนคันใหม่ให้คุณขับเลย"
"ค่ะ...ลืมไปว่ากำลังคุยกับเจ้าของบริษัทนำเข้ารถรายใหญ่"
"ปราง...ผมขอโทษ"
ธนาเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยความรู้สึกผิดกับเธอ
"ทำไมต้องขอโทษคะ ปรางต่างหากที่ต้องขอโทษคุณ"
ธนานั้งเงียบ ยังไงเขาก็รู้สึกเจ็บปวดใจอยู่ดีที่เขาไม่สามารถปกป้องเธอได้
ธนาหลับตาลงเขาไม่อยากให้เธอเห็นความอ่อนแอของเขา
ไม่นานมะปรางก็ขับรถมาจอดหน้าโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังที่ธนาเคยมาใช้บริการเป็นโรงพยาบาลประจำตัวของเขาเลยก็ว่าได้
/////////////////////////
"จากผลเอกซเรย์พบว่ามีกระดูกร้าวนิดหน่อยนะครับส่วนของบาดแผลหมอทำความสะอา
